In Indonesië woont een groep oudere Indische Nederlanders die de band met Nederland nog altijd als hecht ervaren. Ze spreken Nederlands, houden van de koningin,... » 

In Indonesië woont een groep oudere Indische Nederlanders die de band met Nederland nog altijd als hecht ervaren. Ze spreken Nederlands, houden van de koningin, zijn Nederlands in hun hart en in elke vezel van hun lichaam, maar hun paspoort is niet Nederlands. Zij bleven in Indonesië omdat ze voor oude familieleden wilden zorgen, omdat ze vertrouwden op het advies van de Nederlandse regering om niet naar Nederland te komen, omdat ze ten tijde van de soevereiniteitsoverdracht minderjarig waren en hun vader besloot dat ze Indonesiër werden, of omdat hun papieren in de oorlog waren kwijt geraakt.

Velen van deze voormalige landgenoten zijn nu oud, arm en ziek. De Stichting HALIN steunt hen. Het gaat om rond 850 mensen die buiten hun schuld in hulpbehoevende omstandigheden zijn geraakt. Al zijn ze volgens hun paspoort Indonesiër, toch voelen zij zich Nederlander. Ze zijn Familie gebleven, ondanks alle politieke ontwikkelingen tijdens en na de Tweede Wereldoorlog.

In Familie gebleven vertelt Vilan van de Loo hun geschiedenis. Het hart van dit boek bestaat uit acht portretten van deze voormalige Nederlanders, die nu voor het eerst op deze manier in woord en in beeld zichtbaar willen worden. Wie zijn deze mensen, waarom zijn ze daar gebleven en hoe is het ze sindsdien vergaan? Ook wordt de geschiedenis belicht van de hulpverlening door Halin.

Journaliste en publiciste Vilan van de Loo reisde naar Indonesië om het antwoord op deze en andere vragen te vinden. In Jakarta, Bandoeng, Semarang en Soerabaja ontmoette zij een deel van het Indisch verleden van Nederland. Familie gebleven - Hulp aan Landgenoten in Indonesië is het resultaat: een fascinerend tijdsbeeld, dat een vrijwel vergeten deel van de Nederlandse geschiedenis helder belicht. «