Excessief geweld op en om de voetbalvelden

De reeks Politiekunde is een uitgave van het Onderzoeksprogramma Politie &Wetenschap, een zelfstandig onderdeel van de Politieacademie.Politie & Wetenschap is i... » 

De reeks Politiekunde is een uitgave van het Onderzoeksprogramma Politie &Wetenschap, een zelfstandig onderdeel van de Politieacademie.Politie & Wetenschap is ingesteld om een stimulans te geven aan de toegepastewetenschappelijke kennisontwikkeling op het gebied van politie en veiligheid,de daarvoor benodigde kennisinfrastructuur en de daadwerkelijke benuttingvan onderzoeksrapporten en -resultaten in politiepraktijk, beleid en opleiding.Publicaties in de reeks Politiekunde betreffen in het algemeen concrete handleidingen,modellen, instrumenten of werkwijzen die direct bruikbaar zijnvoor de politiepraktijk. Ze zijn veelal de uitkomst van onderzoek dat is verrichtin het kader van het meerjarige onderzoeksprogramma, de kernactiviteit vanPolitie & Wetenschap.Over geweld in het voetbal is veel te doen (geweest). In deze studie wordtverkend hoe groot het probleem is, welke factoren een rol spelen, hoe ertegenwordt opgetreden en wat mogelijke oplossingsrichtingen zijn.Van de 750.000 wedstrijden op jaarbasis is bij circa 1000 sprake van eenexces, oftewel buitensporig fysiek geweld buiten een spelsituatie. Licht fysieken verbaal geweld komen veel vaker voor en vormen een voedingsbodem.Excessen vinden beduidend vaker plaats bij risico- dan bij doorsneeclubs.Risicoclubs zijn meestal gesitueerd in aandachtswijken en kennen relatiefveel financiële, organisatorische en bestuurlijke problemen. Frustraties over(vermeende) scheidsrechterlijke 'dwalingen', hard spel en verbaal geweldvormen vaak de aanleiding voor geweld. Het zijn vooral de 'logische daders',oftewel de 'korte lontjes', die over de schreef gaan.Omdat het om incidenten gaat, zijn er vaak geen duidelijke afspraken over deaanpak en afhandeling van geweld binnen voetbalclubs. Hulp van de politieroepen clubs vrijwel alleen in als ze de situatie zelf niet meer in de handhebben. Het doen van aangifte laten clubs doorgaans over aan slachtoffers.Administratieve rompslomp en angst voor boetes weerhoudt clubbesturener soms van om (vooral kleinere) incidenten te melden bij de KNVB.Geconcludeerd wordt dat 'voetbalgeweld' nooit helemaal valt uit te sluiten,maar met de nodige voorzorgsmaatregelen wel kan worden beperkt. Daarbijis een cruciale rol weggelegd voor de clubs. Het is echter wel nodig hen teondersteunen en te stimuleren. Risicoclubs met relatief veel probleemgroepenkunnen een belangrijk aangrijpingspunt vormen voor een effectieve ketenaanpakin de wijk. Met een gezamenlijke inzet van de clubs, de KNVB, depolitie en de gemeente valt juist hier veel maatschappelijke winst te behalen. «