Wat is dit toch een geweldige schrijfster.
Ze schrijft zo op je gevoel,ik moest het boek even wegleggen omdat ik niks meer zag toen er wat tranen naar beneden kwamen glijden..
Prachtig en ontroerend en zeker weer een aanrader.

Als Cody Gunner acht jaar is, laat zijn vader hem in de steek. Cody’s hart breekt en hij wordt bevangen door een intense woede. Dit heeft tot gevolg dat hij rodeorijder wordt. Door zijn woede kan hij de stieren de baas en wint hij keer op keer.

Ali lijdt aan taaislijmziekte. Paardrijden is alles voor haar en ze behoort tot de top. Vanwege haar ziekte, ligt ze regelmatig in het ziekenhuis, maar ze vecht zich er elke keer weer uit. Ze ontmoet Cody en ze voelen zich tot elkaar aangetrokken. Maar Ali houdt de boot af omdat ze weet dat ze niet lang te leven heeft. Hun gevoelens laten zich echter niet dwingen en het komt tot een huwelijk. Dan moet Ali een longtransplantatie ondergaan...

Een goed boek waarin duidelijk het verloop van taaislijmziekte wordt beschreven. Er wordt uitgebreid over sport geschreven en veel nadruk gelegd op het winnen. De diepe liefde die Cody voor Ali heeft, komt heel mooi naar voren. Wat ik mis, is het geloof van de hoofdpersonen, waar niet of nauwelijks over geschreven wordt. Er wordt wel gebeden af en toe, maar Gods naam komt weinig ter sprake.

Als Ali met Cody over de dood spreekt, zegt ze dat hij tegen de mensen moet zeggen dat ze leeft. Dan verwacht je dat er iets komt over de hemel waar ze God zal ontmoeten, maar nee. Cody moet zeggen dat ze met haar zusje (lang geleden overleden) zal spelen en zal paardrijden.

Dit vind ik erg jammer, van Karen Kingsbury verwacht ik veel meer wat het geloof betreft, gezien haar