<p>Euthanasie is nog een groot taboe. Waarom wil iemand zijn leven beëindigen?</p><p>Het is een beslissing die je niet zomaar neemt. Velen roepen van ver “als h... » 

Euthanasie is nog een groot taboe. Waarom wil iemand zijn leven beëindigen?

Het is een beslissing die je niet zomaar neemt. Velen roepen van ver “als het zover is, spuitje en klaar”. Vergeet het maar. Slechts weinigen krijgen dan nog de kans om ervoor te kiezen. Het is een keuze die zorgvuldigheid vraagt en heel wat voorbereiding, soms jaren vooraf.

Bij terminale mensen met een intact geestelijk vermogen is het een ander verhaal. Bij mensen met een progressieve aandoening, zowel fysiek als geestelijk, praten we over een heel ander traject.

Ook al ben je nog een puber, je denkt regelmatig eens na over het levenseinde. Kijk om je heen hoeveel leeftijdsgenoten ongewild verder moeten leven na een onverwachte impact in hun leven.

Dit boek zet zeker niet aan tot euthanasie maar toont de verschillen en de weg naar de mogelijkheden. Het heeft tot doel mensen bewust te maken dat het geen à la minuut beslissing is en er veel voorbereiding aan voorafgaat. Het geeft ook een inzage aan familie en vrienden waarom deze uitweg een mooie manier is om waardig het leven in te leveren om verlost te zijn van een juk, dat je anders ongewild nog jaren zou moeten dragen. Een last zowel voor de naasten en in de eerste plaats voor de persoon zelf. Al toemaatje een getuigenis van twee MS-patiënten die ooit een andere visie hadden over het leven maar samen kozen voor een goed en doordacht levenseinde binnen de wettelijke grenzen.

Patrick Speliers (Auteur)