Een volle levensvlucht; res gestae

Het begin van de Tweede Wereldoorlog en van Antons leven in Arnhem vallen vrijwel samen. Na de evacuatie uit Arnhem worden volgen vier jaren in Nederland en zev... » 

Het begin van de Tweede Wereldoorlog en van Antons leven in Arnhem vallen vrijwel samen. Na de evacuatie uit Arnhem worden volgen vier jaren in Nederland en zeven jaren in net onafhankelijk Indonesië doorgebracht onder turbulente naoorlogse omstandigheden. Anton verhuist mee met zijn carrière-makende vader en na vijftien scholen is zijn scholing afgerond. Dan militaire dienst in Suriname en als werkstudent (reisbegeleider en aardrijkskundeleraar) studeert hij zeven jaar geologie inclusief promotie. Als exploratie geoloog treedt hij in dienst bij een internationaal oliebedrijf bekend om loyaliteit voor werknemers. Inmiddels gehuwd lijden zijn vrouw en drie, onder het internationale avontuurlijke leven. Het huwelijk houdt geen stand. Anton wordt naar Nigeria gestuurd om ‘nieuwe olie’ te zoeken waar oude olie overvloedig is. Hij vindt eigen werk en verkent het land avontuurlijk. Ontbrekende regelmatige contacten met zijn opgroeiende kinderen onder voogdij van zijn ex-echtgenote zijn problematisch. Meer problemen wachten Anton terug in Nederland. Zijn werk is in een experimentele overgangsfase en veeleisend evenals de problemen met zijn uiteengerafeld gezin. En de werkgever-werknemer loyaliteit begint af te kalven. Wat begon als een veelbelovende carrière werd een gewone loopbaan. Wel steeds met avontuurlijk, uitdagend werk. Ondertussen is zijn oudste zoon thuis niet langer te handhaven. Hij begint een zorgwekkend, mysterieus leven in de wijde wereld. Anton vindt een nieuwe partner en wordt weer overgeplaatst naar Nigeria. Weer met een slecht gedefinieerde baan die hij weer zelf invult. Het Nigeriaanse leven met politieke en economische spanningen is lastig; het zelf gevonden werk zo boeiend en succesvol dat hij - ongebruikelijk- om verlenging vraagt tot pensionering. Door de afgekalfde bedrijfsloyaliteit stond Anton twee jaar voor nominale pensionering met een zak judaspenningen op straat. Hoofdthema’s in deze deels autobiografische roman zijn: doorzetten om iets te bereiken (res gestae); (in)compatibiliteit van avontuurlijk werk en gezinsleven, en veranderende maatschappelijke loyaliteits- en werkverhoudingen. «