Een spannende toekomst voor zorg en zekerheid

Dit boekje is de uitwerking van de afscheidsrede van prof. dr. Doeke Post als hoogleraar Sociale Geneeskunde aan de Rijksuniversiteit Groningen. Hij geeft hieri... » 

Dit boekje is de uitwerking van de afscheidsrede van prof. dr. Doeke Post als hoogleraar Sociale Geneeskunde aan de Rijksuniversiteit Groningen. Hij geeft hierin een boeiende blik op de omvangrijke ontwikkelingen in de gezondheidszorg.

Gedurende vijfenveertig jaar heeft hij deze boeiende en uitdagende ontwikkelingen kunnen volgen, achtereenvolgens als huisarts, sociaal geneeskundige, adviserend geneeskundige van een ziekenfonds en hoogleraar Sociale Geneeskunde aan de Rijksuniversiteit Groningen. Zowel op het terrein van de geneeskundige mogelijkheden als op het terrein van de gezondheidszorg als systeem en stelsel veranderde het hele palet.

In dit boekje analyseert hij die ontwikkelingen, vooral gericht op de huidige knelpunten in het zorgveld. Hij stelt vast dat we in onze gezondheidszorg te maken hebben met vele mythes en ideologieën. Het grootste probleem in de laatste jaren is de verdeling van de schaarste, zich uitend in oplopende wachtlijsten en wachttijden. Oplopende kosten en een tekort aan menskracht houden ons in de zorg steeds bezig. Die zorg laat post of propter steken vallen en de aantrekkelijkheid van het beroep van hulpverlener laat veel te wensen over.

Vanuit de overheid probeert men steeds andere stelsels te ontwikkelen voor het beheersen van de zorg. Wijziging van het ziekenfondsstelsel naar een algemene volks- of basisverzekering heeft ons sinds de Tweede Wereldoorlog al minstens zes maal bezig gehouden. Op dit moment is dat opnieuw in discussie, waarbij een nieuwe ideologie meespeelt, namelijk die van de marktwerking. Dan zouden de kosten meer beheersbaar zijn.

Post neemt in zijn afscheidsrede stelling tegen die marktwerking en geef argumenten voor de onhoudbaarheid ervan. De zorg is geen markt en dat moet men ook niet willen. In een markt heerst het economisch principe en niet het principe van de hulpverlening. Hij geeft alternatieven voor een betere en duurzamere gezondheidszorg waarbij er een balans komt tussen collectieve en private bekostiging van de zorg. Basisprincipe is dat de zorg een sociale aangelegenheid blijft, gestoeld op solidariteit «