Persoonlijk vond ik dit boek een tegenvaller. Vooral toen het over het geld ging. T was wel te volgen maar ik vond het onnodig ingewikkeld gemaakt en leidde mij af van het verhaal.
Eerste boek van inge ipenburg vond ik beter.

Sinds de eerste dag op de middelbare school zijn ze vrienden en daar kan niemand tussenkomen, en dit is nu al 30 jaar. Ieder jaar komt deze hechte vriendenclub samen aan het eind van de zomer om hun vriendschap te vieren, herinneringen ophalen en het leven te vieren. Zo ook zijn ze dit jaar samengekomen. ‘s Avonds na afloop gebeurt er een ongeluk, dit heeft een grote invloed op de dag en vriendschap, iedereen tast in het duister hoe heeft dit kunnen gebeuren. Een zoektocht naar de waarheid brengt tevens onthulling met zich mee. Geheimen die aan het licht komen ... brengt hun dit nog dichter bij elkaar of is dit de keerzijde van hun vriendschap en eindigt het hier ...

Merel, Jasper, Timo, Daniël en Karin worden aan het begin van het boek afzonderlijk voorgesteld wat zeer prettig is en je hen hierdoor meteen kunt plaatsen. Een zeer hechte vriendengroep, zij vormen de kern van het verhaal, en vanaf de eerste blz stap je ook hun leven binnen. Een vriendschap waar alles draait op eerlijkheid. Het verhaal is afwisselend geschreven in het heden en verleden waardoor je een heel duidelijk beeld krijgt van hen en hun vriendschap. Ondanks dat ze goed zijn beschreven, denk je ze hierdoor te kennen maar gelijkertijd is er ook een soort van afstand van hun kant uit naar de buitenwereld. Dit heeft Inge heel goed beschreven en is duidelijk merkbaar in het verhaal. Maar zijn ze allemaal zo eerlijk gebleven en wat hebben sommigen te verbergen en waarom doen ze dit of waarom hebben ze dat gedaan. Dit zijn een paar belangrijke punten in het verhaal. Er wordt duidelijk vanuit het ongeluk naar een plot toegewerkt en onderweg wordt je regelmatig verrast, zeker op het einde. Ik heb dit totaal niet zo zien aankomen.

Wat mij betreft kun je na het lezen van het boek Een schitterend ongeluk niet meer om Inge heen als auteur en kan ze zich aansluiten bij de top van Nederlandse bodem. Vol spanning kijk ik uit naar nog meer boeken van haar.

Een schitterend ongeluk… Alleen al de contradictie in de titel, doet me watertanden naar het verhaal. Is het een geluk bij een ongeluk?
Vanaf de eerste pagina stap je de leefwereld binnen van Jas en Mees. Zij behoren tot een zeer selecte vriendenclub van 5 mensen. En hun motto is : eerlijkheid duurt het langst. Door het verhaal afwisselend in het heden, en in het verleden te vertellen, krijg je een vrij goed beeld van de vijf. Ze zijn niet perfect, maar samen kunnen ze alles aan. Ik heb genoten, meegeleefd en was soms gefrustreerd door sommige personages.
Je maakt het prille begin mee van hun onverbrekelijke band. Maar door het ongeluk van Jas en Mees komt die jarenlange vriendschap op de helling te staan. Geheimen die verborgen moesten blijven, borrelen langzaam maar zeker naar de oppervlakte. Dingen verzwegen uit het verleden, wie was op de hoogte? Is hun vriendschap daar tegen bestand?
Hoe is het in godsnaam zover kunnen komen? En wat is er gebeurd op die noodlottige dag
De spanningen worden in het verhaal goed opgebouwd, en door het verspringen in tijd, kan je effen op adem komen. Maar toch was ik teleurgesteld in het plot, het voelde voor mij een beetje te geforceerd aan. Teveel gebeurtenissen, teveel personages, een beetje teveel. Less is more.
Het verhaal geeft nog voldoende inspiratie voor een vervolg. Ik ben toch benieuwd naar het wedervaren van sommige personages.