Een heerweg naar Exoplaneten

Afstand. Het is een klassiek science fictionverhaal dat zich afspeelt ineen verre toekomst. De Amerikaanse vastelanden zijn opnieuw doormensen in gebruik genome... » 

Afstand. Het is een klassiek science fictionverhaal dat zich afspeelt ineen verre toekomst. De Amerikaanse vastelanden zijn opnieuw doormensen in gebruik genomen en kennis van natuur en techniek heeft zichtot nog groter hoogte ontwikkeld.Het speelt zich af in de tijd dat het technisch ook mogelijk isgeworden om een koude fusie van waterstofkernen naar ijzer in standte houden met een gerichte reactie. Dat is dan de krachtbron vooreen blijvende eenparig toenemende snelheid van het ruimtevaartuig.Door deze constante versnelling blijft dan binnen in het ruimtevaartuigeenzelfde zwaartekracht bestaan als op aarde.Door deze eenparige versnelling nadert het ruimtevaartuig echter ooksteeds meer de absolute snelheid. Volgens de moderne relativistischenatuurkunde zal daarbij dan een sterke tijdrek optreden. Daardoorkunnen deze astronauten al na korte reistijd in de buurt van hun reisdoelkomen. Later kunnen zij op deze wijze weer in dezelfde korte tijdterugkeren naar de aarde.Voor de achterblijvers op aarde gelden deze voordelige maar moeilijkvoorstelbare tijdsverschijnselen echter niet. Jammerlijk voor hen moetenzij wel generaties lang op de terugkeer van hun astronauten wachten.Onverwachte ontwikkelingen hebben ertoe geleid dat op aardewijsheid tot de mensen gekomen is. Oorlogen worden niet meer gevoerden de mensen zijn in staat om heel lang te wachten op terugkeer vanruimtevaarders. Deze keren terug met berichten waarvan de mensenopkijken. Het zijn berichten die de mensen zekerheid geven.De kern van het verhaal is dat door de blijvend toenemende snelheidvan de raket, de snelheid zo groot gaat worden dat de reizigers ineen andere tijdruimte gaan verkeren dan de mensen op aarde. Datis helemaal in overeenstemming met de geldende relativistischenatuurkunde.De schrijver heeft met een Heerweg naar Exoplaneten getracht telaten zien hoe onze mensen dat zouden kunnen beleven. «