'Ik wilde het niet weten, maar ik ben te weten gekomen dat een van de meisjes, toen ze geen kind meer was en kort nadat ze was teruggekeerd van haar huwelijksre... » 

'Ik wilde het niet weten, maar ik ben te weten gekomen dat een van de meisjes, toen ze geen kind meer was en kort nadat ze was teruggekeerd van haar huwelijksreis, naar de badkamer ging, zich voor de spiegel posteerde, haar blouse losknoopte, haar beha afdeed en haar hart zocht met de loop van het pistool...'

Dit is het legendarische begin van Een hart zo blank. De verteller is Juan Ranz, een vertaler die zelf net is getrouwd en op zijn huwelijksreis wordt bevangen door een onheilspellend gevoel. Dat gevoel lijkt over zijn huwelijk te gaan, maar ligt eigenlijk in het levensverhaal van zijn vader, die op paradoxale wijze drie keer moest trouwen voordat Juan geboren kon worden.
Een hart zo blank is een hypnotiserende roman over de soms dringende behoefte onwetend te blijven. Luisteren kan gevaarlijk zijn - weet de verteller - want als een geheim eenmaal gehoord is, wordt het vergeten ervan onmogelijk. «