Dit is een geschreven familieportret gesymboliseerd door bloemen. Elke bloem uit dit fleurige boeket vertelt een persoonlijk verhaal over het desbetreffende fam... » 

Dit is een geschreven familieportret gesymboliseerd door bloemen. Elke bloem uit dit fleurige boeket vertelt een persoonlijk verhaal over het desbetreffende familielid. Al jarenlang heeft de hoofdpersoon Paula van Bemmen-Pancratius (73) door verschillende omstandigheden uit hun jeugd geen contact meer met haar broers en zussen. Al haar pogingen om de harmonie in het ouderlijk huisgezin terug te brengen waren tevergeefs en ruïneerden uiteindelijk haar gezondheid.Op advies van haar huisarts beschrijft ze haar band met elk familielid en neemt afscheid van hen via een persoonlijke bloem die bij hun persoonlijkheid past.Zich onbewust van dit proces helpen haar broers en zussen Paula op deze manier om van haar psychosomatische gezondheidsklachten af te komen, zichzelf beter te leren kennen en waarderen en de verliezen te verwerken die ze in haar jeugd, als oudste dochter in het grote gezin (12 kinderen), heeft geleden.Zij krijgt hierbij hulp van haar tante Kaatje, Fleur Koen en haar man Hein. Fleur helpt haar als neerlandica met het schrijfplan en Hein met het psychologische proces wat hieraan verbonden is. Aan het einde van het verhaal heeft Paula haar droevige herinneringen omgezet in een liefdevol en fleurig boeket bloemen, waaruit haar aanvaarding van de situatie spreekt.Gedurende het proces verdwijnen haar gezondheidsproblemen en vanaf dat moment kan zij veel meer aanwezig zijn en genieten van haar eigen gezin. Een bijzonder verhaal waarin niet alleen heel duidelijk zichtbaar wordt waartoe de menselijke geest in staat is in moeilijke omstandigheden, maar het toont ook de genezende kracht van ons zelfhelend vermogen wanneer we de moed hebben om de oorzaak van onze pijn onder ogen te zien en te durven doorleven.www.anna-dekker-koopman.nl «