Ralph Truit is succesvol zakenman, maar minder succesvol in zijn privéleven. Zijn eerste dochtertje is jong overleden, zijn vrouw raakte zwanger van de tuinman waarna ze hem verliet. Haar zoontje achterlatend. Ook dit zoontje is later vertrokken. Ralph leeft alleen in een groot huis, met zijn huishoudster. Dan plaatst hij een advertentie: "Gezocht, betrouwbare vrouw".

Eén van de vrouwen is Catherine, met wie hij de nodige brieven schrijft alvorens haar over te laten komen. Al bij de eerste ontmoeting blijkt ze toch iets minder betrouwbaar: ze had een valse foto meegestuurd. Maar hij vergeeft haar, waarna ze trouwen. De foto blijkt echter niet de enige leugen die Catherine heeft verteld...

Al snel ontspinnen zich allerlei intriges, waarbij ieder zo zijn eigen fantomen probeert te overwinnen. Ralph wil zijn verloren zoon terug, Catherine probeert haar verleden achter zich te laten.Â

Ondertussen zijn we getuige van zo een beetje het hele spectrum van menselijke emoties: haat en liefde, passie, afkeer, hoop en spijt, wroeging en lust. Alles komt voorbij in een web van intenties, bedoelingen en plannen.Â

"Een betrouwbare vrouw" is de debuutroman van Robert Goolrick, die eigenlijk uit de reclamewereld komt. De verhaallijn waar hij mee op de proppen komt lijkt op het eerste oog voorspelbaar, maar heeft hier en daar een heerlijk onvoorspelbare twist. Tegelijkertijd schept hij een mooi beeld van het Amerika van rond 1900. Het klassenverschil, de moeite die de armen doen om te overleven, de mentale nood waar zo een beetje iedereen in lijkt te verkeren.Â

Alleen die Ralph. Wat hem ook overkomt, altijd lijkt hij te kunnen vergeven. Is hij een of ander supermens, of kan het leven hem gewoon echt niet meer boeien? Of is hij gewoon manisch-depressief in een tijd dat niemand nog van die term gehoord heeft? Wat het ook is: ik vond het in veel scenes uitermate moeilijk me in deze personage in te leven.