Zeven jaar nadat minister De Geus de voltooiing van de emancipatie van ‘autochtone’ vrouwen afkondigde en de bevrijding van de ‘allochtone’ vrouwen aankondigde,... » 

Zeven jaar nadat minister De Geus de voltooiing van de emancipatie van ‘autochtone’ vrouwen afkondigde en de bevrijding van de ‘allochtone’ vrouwen aankondigde, maken vrouwelijke auteurs van diverse komaf en generaties een totaal andere balans van multicultureel Nederland op.

Niet met achterstandspercentages, want emancipatie is geen rechte weg met voorlopers en achterblijvers. Wel met verhalen over de verschillende levensroutes en voor de hand liggende en onverwachte dwarsverbindingen tussen groepen vrouwen.

Trefwoord voor het vinden van de verschillen en overeenkomsten is autonomie. Wat betekent autonomie voor een excuus top-truus, vastberaden moslima, alleenstaande bijstandsmoeder, hoogzwangere Turks-Nederlandse politievrouw, kort gehouden tienermeisje en vrijgevochten Grieks-Nederlandse lesbienne? Hoeveel ruimte en vertrouwen krijgen zij van familie, media, gearriveerde feministen, professionals en politiek? En waar en wanneer doet ‘eer’ ertoe?

Dwarse vrouwen is gemaakt door speciale combinaties van ervaren en prille onderzoeksters, publicisten en beeldmakers. Zoals Halleh Ghorashi, Diana van Bergen, Sawitri Saharso, Saida Rourou, Marjo Buitelaar, Zohra Acherrat-Stitou, Baukje Prins, Garjan Sterk, Trees Pels, Ouafila Essayah, Annelou Ypeij, Sarah van Walsum, Bregje Bekers, Marina Jonkers, Nora Kasrioui en Ferdows Kazemi. Ze schoven hun onderzoeksrapporten even aan de kant en schreven voor dit boek brieven, essays, columns, een sprookje, beschouwingen, herinneringen, puzzeltochten, dialogen en triologen over emancipatiekwesties, vrouwen en een enkele man die hen bijzonder aan het hart gaan. «