Book
s Winters zijn de zondagen het snelst voorbij. Als de dominee om vier uur de middagdienst afsluit met de zegen voor weer een hele week, vliegen ze alle zeven naar het fietsenhok. Om de poten te breken, zegt de vader. Daar komen nog eens ongelukken van. Dat zegt hij altijd: Daar komen nog eens ongelukken van. Net als: Als je brokken maakt, ik betaal niks hoor.
Hoeveel kracht hebben woorden? Hoe onschuldig zijn de fantasieën van een meisje van twaalf?
De jonge Katelijne groeit in de jaren tachtig en negentig op in een strenggelovig boerengezin in Zeeland. Als enig meisje tussen zes broers wordt ze nauwelijks bij het boerenwerk betrokken. Hierdoor gaan ook de gesprekken aan tafel grotendeels aan haar voorbij.
Terwijl haar verlangen om mee te doen onverminderd groot blijft, gaan haar gedachten hun eigen gang. Daarbij laat ze zich meeslepen door verhalen. Familieverhalen, dorpsroddels, Bijbelverhalen, bekeringsgeschiedenissen. Ook sprookjes, al mag ze die eigenlijk niet lezen, omdat het leugens zijn die haar maar afhouden van de Waarheid. Ze merkt dat haar eigen woorden grote gevolgen hebben voor haar familie.
Dorsvloer vol confetti is een sensitieve roman over de strijd van ieder mens om een eigen leven, en tegelijkertijd een liefdevol portret van een Zeeuwse orthodoxe boerengemeenschap met een geheel eigen vertelcultuur.
Franca Treur (1979) is geboren en opgegroeid in Zeeland. Ze studeerde Nederlands en literatuurwetenschap aan de Universiteit Leiden. Ze schrijft voor nrc Handelsblad en nrc.next.
«
Boeklezers.nl is a network for social reading. We help readers discover new books and authors, and bring readers in contact with each other and with writers. Read more ».
Ik kom er niet doorheen. Jammer. Het leek veelbelovend.
Ik vond het een mooi boek om te lezen. Ik kan me de schrijfster voorstellen dat ze de vreugde van het geloof waarschijnlijk miste. Doordat het gezin zo uit de letter leefde ging men mogelijk voorbij aan de geloofsvreugde en Gods grote genade die ikzelf als heilzaam ervaar. Ik had te doen met dit gezin en gun hen zo graag de blijheid die geloven biedt. Hopelijk kunnen zij de krampachtigheid wat los laten. Het boek greep me aan en ik heb geprobeerd in een gedicht weer te geven wat het in me opriep.
Dorsvloer vol confetti
Tussen confetti
waaien letters
van het Woord
die samenbindend
meer dan letters zijn,
vormend een
sneeuwend confettigordijn.
Waar naar de letter
vooral wordt gehoord
zal de bruid
niet in wit mogen gaan.
In vreugd
en vertroosting
van het Levende Woord
wordt genadig
de Bruidegom getoond
die zijn bruid
wit als sneeuw
met zijn liefde bekroont.
Coby Poelman - Duisterwinkel
Geïnspireerd door het gelijknamige boek van Franca Treur, Prometheus 2009
Gepubliceerd in: Strijklicht van violen (2013)
Niet door te komen. Je leert de personen niet echt kennen door de aparte schrijfwijze, zoals: de moeder deed... de vader zei... de oma zei... i.p.v. moeder deed, vader zei, oma zei...
Pieternell, je zou even door moeten zetten met dit boek. Je zult beloond worden. En ik vind een ster echt te kort doen aan dit boek.
Interessant maar vrij zwaar te lezen boek, maar niet onverdienstelijk. Mooi document voor de Zeeuw.
De beschrijving van het zwaar gelovige gezin gaf mij een beklemmend gevoel. Heb het eerder als een document gelezen dan als een boek. Viel mij enigszins tegen.
een prettig te lezen boek, over een orhtodox boerengezin in zeeland.
Het was leuk dat het boek hier op Walcheren afspeelt. Het boek zelf vond ik af en toe wat saai. Bij het einde was het boek naar mijn gevoel nog niet klaar.
Het boek valt me tot op heden mee; ik had slechter verwacht. Ik ben benieuwd wat de schrijfster er nog van gaat maken.
mooi geschreven boek over een boerenmeisje uit een groot gereformeerd gezin.