Dode zielen

Dit was de buitengewoon vleiende mening die zich in de stad over de gast had gevormd, en deze bleef zo totdat een vreemde eigenschap van hem aan het licht kwam ... » 

Dit was de buitengewoon vleiende mening die zich in de stad over de gast had gevormd, en deze bleef zo totdat een vreemde eigenschap van hem aan het licht kwam en een affaire, of historie zoals ze in de provincie zeggen, waarover de lezer spoedig meer zal horen, bijna de gehele stad met stomheid zou slaan.

Dode zielen is het groteske relaas over de zelfingenomen klaploper Tsjitsjikov, die in een caleidoscopische zwerftocht over het Russische platteland zoveel mogelijk 'dode zielen' - overleden lijfeigenen - probeert op te kopen, om als onderpand te dienen voor de luxe levensstijl waarvan hij droomt.

Gogol schildert met ironie en bizarre details een onvergetelijke portrettengalerij van het bonte allegaartje Russische landeigenaren die onze 'held' op zijn weg vindt. Een van de indrukwekkendste werken uit de wereldliteratuur is daarmee ook een van de vermakelijkste.

Vertaald door Arthur Langeveld, bekroond met de Martinus Nijhoff Prijs 2006.

'Er zijn in de loop der eeuwen heel wat avonturenromans geschreven. Maar slechts enkele hebben de tand des tijds doorstaan en worden nog steeds gelezen: Odyssee, Don Quichotte, Huckelberry Finn, en Dode zielen.' - Karel van het Reve

'Gogol laat zijn lezers op groteske wijze beseffen hoe weinig we eigenlijk weten, juist als we ervan overtuigd zijn dar we voor de volle honderd procent gelijk hebben.' - Amos Oz «