Ik vind het moeilijk om iets over dit boek te schrijven, omdat ik er zelf eigenlijk nog niet zo goed achter ben wat ik er nu precies van vond. De ene keer vond ik een hoofdstuk enorm mooi en dan vond ik het weer enorm tegenvallen.

Het is boek dat je niet snel verveelt, omdat de dingen die er gebeuren je enorm boeien. Je bent enorm geïnteresseerd in de gebeurtenissen maar je minder in de familie banden. Dit is ook iets wat ik constant jammer vond in dit boek, er wordt veel uitleg gegeven over Judith's familie, wat ik zelf eigenlijk niet erg interessant vind. De dingen die ze meemaken dan weer wel. Wat wel enorm leuk is aan dit boek, is dat de schrijfster de dingen verteld alsof je bij je in de woonkamer zit, je hebt het idee dat je er bij alles bij bent. Verder staan er ook foto's in van de personen in het boek wat je weer een beeld meegeeft. Ik kan niet zo goed onder woorden brengen wat ik er nu precies van vond, maar het heeft me zeker geraakt.