Een auteur neemt zich voor het ultieme boek te schrijven, het portret van de wereld gedurende etmaal. De dag die hij uitkiest, 21 maart 1989, lentenachtevenin... » 

Een auteur neemt zich voor het ultieme boek te schrijven, het portret van de wereld gedurende etmaal. De dag die hij uitkiest, 21 maart 1989, lentenachtevening, is een dag als alle andere en daarom zo bijzonder. Een dag vol schoonheid en gruwel, liefde en haat, passie en ontrouw, lafheid en moed.
In 48 hoofdstukken, die overeenkomen met de tijdzones op aarde, beschrijft de verteller het verloop van die dag. Hij brengt geen saaie opsomming van feiten, want als een oppermachtig wezen ontsnapt hij aan de wetten van tijd en ruimte. Hij ziet en weet alles, zijn stroboscopische oog peilt de diepste troggen, de hoogste bergen, de onherbergzaamste oorden, de drukste metropolen, hij kruipt in de huid van weldoeners en moordenaars, rijken en armen, huisvrouwen en kinderen, vogels, vissen en insecten, hij jongleert met melkwegstelsels en continenten, steden, straten en rivieren, en hij bemint vrouwen, overal op de planeet. Tijdens zijn odyssee wordt hij gedwarsboomd door Fix, een bekrompen en dor personage, de incarnatie van domheid en vulgariteit.
Het materiaal voor zijn verhaal haalde Rolin uit 491 kranten - alle van 21 maart 1989 - verspreid over de hele wereld, geschreven in 31 talen. Het resultaat is een meesterlijke roman, vol vaart, afwisseling, rocamboleske avonturen en ongelooflijke feiten, waarbij de waarheid de fictie overtreft, want geen enkele van de anekdotes werd door de auteur verzonnen, alleen de dialogen die de personages in de mond worden gelegd en de gedachten die door het brein van de ik-figuur flitsen, zijn ontsproten aan de fantasie van de schrijver. Rolin trekt alle registers van de taal open, elk hoofdstuk is een pastiche van een bestaand meesterwerk uit de wereldliteratuur.
Rolin behoort tot de meest veelzijdige hedendaagse Franse auteurs en ontving verschillende literaire prijzen. Hij schrijft oa. romans, reisverhalen, literaire portretten en essays, en levert bijdragen aan Le Monde, Le Nouvel Observateur en Lib tion. «