In Nederland zijn we in de loop der jaren grotere waarde gaan hechten aan de handhaving van strafrechtelijke discriminatiewetgeving. Op grond van de Aanwijzing ... » 

In Nederland zijn we in de loop der jaren grotere waarde gaan hechten aan de handhaving van strafrechtelijke discriminatiewetgeving. Op grond van de Aanwijzing Discriminatie is het de taak van de politie en het Openbaar Ministerie om in die behoefte te voorzien. Met name het optreden van de politie in discriminatiezaken staat met enige regelmaat ter discussie, nu haar wordt verweten in strijd met de geldende regels te handelen. In dit boek wordt ingegaan op die omstreden rol van de politie bij de handhaving van discriminatiewetgeving. Het bevat het verslag van een onderzoek naar de wijze waarop de benoemingsprocessen en de afhandeling van (commune) discriminatie verlopen in de politiepraktijk.
Allereerst wordt ingegaan op de strafbaarstelling van discriminatie in Nederland. Welke vormen van discriminatie zijn strafbaar en is de wetgeving in de voorbijgaande jaren aan verandering onderhevig geweest? Ook komen de eisen die in discriminatiezaken aan de politie en het Openbaar Ministerie worden gesteld aan bod. In hoeverre wijken die af van het normale geval? Vervolgens wordt de blik gericht op de politiepraktijk. Welke regels worden vanuit de politieorganisatie aan politieambtenaren opgelegd? Nadat aan de hand van een case study naar de politie Amsterdam-Amstelland is geillustreerd hoe politieambtenaren te werk gaan bij het registreren, kwalificeren en afhandelen van discriminatiezaken, worden ten slotte de geconstateerde verschillen tussen wetgeving, beleid en praktijk verklaard. «