Book
De zevenjarige Alice moet van haar vader elke dag tegen haar zin naar skiles. Op een mistige ochtend zondert zij zich af van haar skiklasje en besluit ze de afdaling alleen te maken, maar ze komt ten val en raakt voor de rest van haar leven verlamd aan een been. Mattia is de helft van een tweeling. Hij is hyperintelligent, zijn zusje Michela is zwakbegaafd. Als de tweeling wordt uitgenodigd voor een verjaardagspartijtje schaamt Mattia zich bij voorbaat voor het gedrag van Michela en hij besluit om haar op een bank in het park achter te laten met de opdracht dat ze daar op hem moet wachten. Als hij terugkomt is zijn zusje verdwenen en zij wordt nooit meer gevonden. Op de middelbare school kruisen de levens van Alice en Mattia elkaar en er ontstaat een merkwaardige vriendschap. Ze voelen zich vanaf de dag van hun ontmoeting verbonden, maar merken al snel hoe moeilijk het is om wezenlijk contact met elkaar te krijgen. De eenzaamheid van de priemgetallen is het aangrijpende verhaal van een bijzondere vriendschap dat de lezer vanaf de eerste pagina in zijn greep houdt, en een grandioos debuut waarmee Paolo Giordano blijk geeft van een scherp inzicht in de complexe menselijke psyche.
'Alice Della Rocca haatte de skilessen. Ze haatte de wekker die ook in de kerstvakantie om half acht ’s morgens afging en haar vader die haar tijdens het ontbijt aanstaarde en onder tafel zenuwachtig met zijn been heen en weer wipte, alsof hij wilde zeggen vooruit, schiet op.'«
Boeklezers.nl is a network for social reading. We help readers discover new books and authors, and bring readers in contact with each other and with writers. Read more ».
Ik vond dit een redelijk boek, helaas niet de kraker die ik verwacht had. Het lijkt me met name heel geschikt voor scholieren (boekverslag). Het verhaal is op zich wel interessant, de twee hoofdpersonages zijn redelijk uitgewerkt (sterk achtergrondverhaal). De overige personages vind ik erg mager en dat geldt ook voor de gebeurtenissen in het verhaal. Het leest wel lekker weg, maar diepgang ontbreekt. De band tussen de hoofdpersonages vind ik op sommige momenten ronduit ongeloofwaardig. Er wordt ook niets gedaan met de problemen van de hoofdpersonages. Mattia komt gewoon weg met zijn houding (hij is immers succesvol) en dat geldt eigenlijk ook voor Alice (anorexia). Ik geloof bijvoorbeeld niet dat Alice na een breuk met Fabio de kracht en het zelfvertrouwen zou hebben om verder te gaan in haar conditie. Nee, zij zou koste van het kost bij hem blijven (veiligheid), voor mijn gevoel.
Het boek leest lekker vlot, maar het maakt de verwachting niet waar.