Book
De eenzaamheid van de priemgetallen
De zevenjarige Alice moet van haar vader elke dag tegen haar zin naar skiles. Op een mistige ochtend zondert zij zich af van haar skiklasje en besluit ze de afdaling alleen te maken, maar ze komt ten val en raakt voor de rest van haar leven verlamd aan een been. Mattia is de helft van een tweeling. Hij is hyperintelligent, zijn zusje Michela is zwakbegaafd. Als de tweeling wordt uitgenodigd voor een verjaardagspartijtje schaamt Mattia zich bij voorbaat voor het gedrag van Michela en hij besluit om haar op een bank in het park achter te laten met de opdracht dat ze daar op hem moet wachten. Als hij terugkomt is zijn zusje verdwenen en zij wordt nooit meer gevonden. Op de middelbare school kruisen de levens van Alice en Mattia elkaar en er ontstaat een merkwaardige vriendschap. Ze voelen zich vanaf de dag van hun ontmoeting verbonden, maar merken al snel hoe moeilijk het is om wezenlijk contact met elkaar te krijgen. De eenzaamheid van de priemgetallen is het aangrijpende verhaal van een bijzondere vriendschap dat de lezer vanaf de eerste pagina in zijn greep houdt, en een grandioos debuut waarmee Paolo Giordano blijk geeft van een scherp inzicht in de complexe menselijke psyche.
'Alice Della Rocca haatte de skilessen. Ze haatte de wekker die ook in de kerstvakantie om half acht ’s morgens afging en haar vader die haar tijdens het ontbijt aanstaarde en onder tafel zenuwachtig met zijn been heen en weer wipte, alsof hij wilde zeggen vooruit, schiet op.'«
Welcome to Boeklezers.nl
Boeklezers.nl is a network for social reading. We help readers discover new books and authors, and bring readers in contact with each other and with writers. Read more ».
De eenzaamheid van de priemgetallen
De eenzaamheid van de priemgetallen is een boeiend, makkelijk leesbaar, maar wel wat vreemd boek. Het verhaal gaat over twee mensen die het leven - ieder op een heel eigen en vaak pijnlijke manier - een zware dobber vinden. Ze knokken evenzeer met hun verleden als met hun heden en als hun wegen zich kruisen zelfs met elkaar. Want al weten ze dat ze bij elkaar eindelijk een plek hebben gevonden waar ze 'passen', toch kunnen ze maar niet zover komen dat ze ook echt samen verder gaan. En dat blijft zo. Tot het einde.
Terugkijkend verbaast het boek me wel. Het boeit van pagina 1 tot laatst, maar het is ook beklemmend en onprettig om deelgenoot van twee gevangen zielen te zijn. Je kan het boek moeilijk neerleggen, maar aan het einde moet je tegelijkertijd ook vaststellen dat er eigenlijk niet zo gek veel is gebeurd. Je bent eigenlijk gewoon van kaft tot kaft getuige geweest van twee treurige levens. Toen ik het dichtsloeg had ik er dan ook een heel tweeslachtig gevoel bij: ik had bewondering voor de manier waarop Giordano mij datzelfde gevoel van treurige eenzaamheid had weten te geven, maar ik miste ook een soort van happy end. Zo van: twee verknipte zielen die samen verder gaan, struggelend en wel, maar een klein beetje minder verloren. Al met al wel een fraai boek dat vooral door de schrijfstijl 4 sterren van me krijgt.
