In de jaren zeventig begon iets bijzonders: politieofficieren gingen onderzoek doen naar de eigen organisatie. Zij leverden de ideeën voor de ingrijpende verand... » 

In de jaren zeventig begon iets bijzonders: politieofficieren gingen onderzoek doen naar de eigen organisatie. Zij leverden de ideeën voor de ingrijpende verandering die de politie later zou ondergaan. Enkelen gaven daar later zelf leiding aan, maar zij introduceerden ook een bijzondere onderzoekstraditie. Piet van Reenen was een van die pioniers. Begonnen als inspecteur bij de Rotterdamse Gemeentepolitie trotseerde hij na de rellen van de jaren zestig een verbod van de korpsleiding en ging in zijn vrije tijd sociologie studeren. Hij werd de eerste Nederlandse politieonderzoeker en combineerde dat werk later met functies als directeur van de Politieacademie en hoogleraar Politie en mensenrechten. Van alle kritische beschouwingen waarmee hij de politie de afgelopen veertig jaar begeleidde, bevat deze bundel een kleine, maar bijzondere selectie. Deze teksten getuigen van zijn eigenzinnigheid en zijn betrokkenheid bij het lastige politievak en zijn onverminderd actueel. «