Op 10 oktober 2010 is een ingrijpende wijziging van het op 15 december 1954ondertekende Statuut voor het Koninkrijk der Nederlanden in werking getreden.Het mees... » 

Op 10 oktober 2010 is een ingrijpende wijziging van het op 15 december 1954ondertekende Statuut voor het Koninkrijk der Nederlanden in werking getreden.Het meest opvallende kenmerk daarvan is dat Curaçao en Sint Maartende status van land in het Koninkrijk hebben verkregen, naast het al in 1986verzelfstandigde Aruba. Dit betekende het einde van het land de NederlandseAntillen en dus ook van de opmerkelijke deels constitutionele, deels organiekewet die als Eilandenregeling Nederlandse Antillen (ERNA) al sinds 1951 vankracht was en sindsdien vele malen herzien. De drie eilanden die geen landwerden - Bonaire, Sint Eustatius en Saba, afgekort BES - gingen vanafdatzelfde moment als openbare lichamen deel uitmaken van het Nederlandsestaatsbestel. 10 oktober 2010 is niet alleen de einddatum van een langdurigherzieningsproces, maar ook het beginpunt van verdere ontwikkelingen. Deconstitutionele verankering van de in 2010 tot stand gekomen veranderingenwordt pas goed zichtbaar als men verder kijkt dan de tekst van het Statuut (wattrouwens altijd al gold voor het staatsrecht van het Koninkrijk).Wie het constitutionele bestel van het Koninkrijk wil doorgronden, moet hetStatuut voor het Koninkrijk der Nederlanden, de vier grondwetten, de wet die destatus van Bonaire, Sint Eustatius en Saba regelt, een reeks organieke rijkswetten en de relevante bepalingen van de Europese Unie in onderlinge samenhang kunnen raadplegen. Al deze documenten zijn te vinden in de voorliggende bundel, die daarmee op dezelfde manier van nut wil zijn als de tientallen jaren lang gebruikte tekstuitgave van de basisregelingen, getiteld "De Rechtsorde in het Koninkrijk der Nederlanden". Na 1986 was deze bundel niet meer herzien. «