Snackbars, een slavenkamer, Griekse theaters, villa’s, thermen en tempels – de opgravingen in Pompeï onthullen een wereld uit de klassieke oudheid. Gabriel Zuch... » 

Snackbars, een slavenkamer, Griekse theaters, villa’s, thermen en tempels – de opgravingen in Pompeï onthullen een wereld uit de klassieke oudheid. Gabriel Zuchtriegel, de nieuwe directeur van het werelderfgoed, toont op indrukwekkende wijze dat begraven oudheden, oude ruïnes en stille beelden ons ook vandaag nog kunnen raken en veranderen.Dit boek is een prachtige ode aan de schoonheid van de archeologie. Een pleidooi voor een verbinding van verleden en heden, voor een onbevangen, frisse benadering van de klassieke oudheid.Bijna dagelijks komt Gabriel Zuchtriegel langs het kruispunt van de twee hoofdassen van Pompeï, waar op de ochtend van 25 oktober in 79 na Christus een hele stad onder as en puin verdween. Als Zuchtriegel het beeld ziet van de jongen die in zijn slaap wordt verrast, moet hij denken aan zijn zoon. Zulke momenten zijn essentieel om te laten zien hoe de oudheid nog altijd een rol in onze levens speelt. De auteur gebruikt archeologische vondsten uit de negentiende eeuw tot nu om ons niet alleen kennis te laten maken met opgravingstechnieken, maar ook met vragen die verband houden met de veranderingen in de samenleving en ons heden. «