De advocaat, de hond en de vreemdeling

Van de advocate moest Hilaal met een nieuw vluchtverhaal komen. Het oude was zinloos en maakte geen indruk. ´Jij moet het aanpassen, verzinnen,´ zei ze. Hij raa... » 

Van de advocate moest Hilaal met een nieuw vluchtverhaal komen. Het oude was zinloos en maakte geen indruk. ´Jij moet het aanpassen, verzinnen,´ zei ze. Hij raakte in de war en vroeg zich af: zou het woord verzinnen het moderne synoniem zijn van het woord liegen? Op dat moment brulde een hond: grrrrrr en de kop van een grote wit-bruine hond stak uit achter de tafel naast de advocate. Hij zocht bescherming door zijn stoel naar achter te schuiven. ´Bang?´ vroeg zij. ´Nee, eigenlijk is zij zo lief en klein, hoe heet zij?´ zei hij terwijl hij van top tot teen trilde. Dit Nee was de eerste aanpassing. Haar gezicht glom: ´Hij heet Rinko.´ ´En zijn achternaam?´ vroeg hij. Zij lachte als een boer die kiespijn heeft. Toen vertelde hij het nieuwe verhaal: ´Ik kon de situatie niet meer tolereren. Er werd regelmatig massamoord gepleegd op de honden en ik ben gevoelige man.´ ´U zei het in uw eerste versie, maar u had het toen over een massamoord op mensen!´´Mevrouw, ik heb het aangepast.´ Zij noteerde het. ´Is het nu zinvol?´ vroeg hij zeer benieuwd.´Nu wel,´ antwoorde zij met een glimlach, en Rinko met een grijns. «