Het gebruik van medische hulpmiddelen bij de behandeling van patiënten levert een onmiskenbare bijdrage aan de vooruitgang van gezondheidszorg. Dit gaat echter... » 

Het gebruik van medische hulpmiddelen bij de behandeling van patiënten levert een onmiskenbare bijdrage aan de vooruitgang van gezondheidszorg. Dit gaat echter onvermijdelijk gepaard met risico#s. De vraag in dit proefschrift luidt: kan een patiënt met gezondheidsschade deze schade verhalen op de hulpverlener die het hulpmiddel heeft gebruikt? Gezondheidsschade door het gebruik van ongeschikte medische hulpmiddelen blijkt onvermijdelijk. De laatste jaren dienden veel patiënten met gezondheidsschade jegens verschillende partijen een claim in. Niet alleen in Nederland is dit een veelbesproken onderwerp, ook wereldwijd leiden ongeschikte medische hulpmiddelen tot grote schandalen. Denk bijvoorbeeld aan de frauduleus geproduceerde PIP-implantaten. Of de MoM-heupprothesen die metaaldeeltjes afscheiden in het lichaam van de patiënt. De grote vraag hierbij is: wie is er verantwoordelijk als de patiënt schade lijdt? Juist deze vraag vormt een grote bron van onduidelijkheid. De aansprakelijkheid voor ongeschikte medische hulpzaken gaat voor u op zoek naar een antwoord. In dit proefschrift onderzoekt de auteur met behulp van rechtsvergelijking en rechtseconomie of, en in hoeverre, het risico dat voortvloeit uit het gebruik van een ongeschikte medische hulpzaak voor rekening van de hulpverlener dient te komen. Volgens artikel 6:77 Burgerlijk Wetboek behoort de schade die het gevolg is van het gebruik van een ongeschikte hulpzaak bij de uitvoering van een verbintenis in beginsel tot de risicosfeer van de schuldenaar. Dit is enkel anders indien toerekening aan de schuldenaar onredelijk wordt geacht. En hoewel van onredelijkheid buiten de medische context zelden sprake is, leidt de toepassing van dit artikel in de medische context tot grote discussie en onenigheid in literatuur en rechtspraak. Het hoge ontwikkelingstempo, alsook de complexe aard van medische hulpmiddelen, maken het onmogelijk voor de hulpverlener om de risico#s van het gebruik te allen tijde te voorzien. De vraag is of de schade die het gebruik van een medisch hulpmiddel veroorzaakt desalniettemin voor zijn rekening dient te komen. Tot op heden is deze vraag niet eerder onderzocht in een proefschrift. Ook in de overige literatuur en jurisprudentie is dit vraagstuk nog niet uitgekristalliseerd. In dit proefschrift vindt u nieuwe inzichten die een waardevolle bijdrage leveren aan de bestaande discussie. Hiernaast is dit de eerste uitgave die ingaat op de aansprakelijkheid van de producent die het medische hulpmiddel op de markt heeft gebracht én de notified body die het hulpmiddel heeft goedgekeurd. Dit maakt de titel een zeer welkome kennisbron voor zowel wetenschap als praktijk. «