De aangifte van delicten bij de multichannelstrategie van de politie PK75

Voor het voorkomen en bestrijden van criminaliteit is melding en aangifte<br/>door burgers van delicten essentieel. Uit landelijke cijfers blijkt echter dat<br/... » 

Voor het voorkomen en bestrijden van criminaliteit is melding en aangifte
door burgers van delicten essentieel. Uit landelijke cijfers blijkt echter dat
van alle door burgers ondervonden delicten ruim 60% niet bij de politie wordt
gemeld. De politie wil de dienstverlening verbeteren. Om de uniformiteit en
efficiency van het aangifteproces te vergroten en burgers overal in Nederland
hetzelfde niveau van dienstverlening aan te bieden, is de 'multichannelstrategie'
bij de politie ingevoerd. In deze strategie worden verschillende kanalen
aangeboden om aangifte te doen, bestaande uit aangifte via internet, telefonie,
op het politiebureau of op de plaats van het delict.
De toepassing van de multichannelaanpak door de politie roept de vraag op
hoe burgers het vernieuwde aanbod van aangiftevoorzieningen beoordelen.
Wat is de tevredenheid van de burger met de aangifte bij de politie en hoe
hangt die tevredenheid af van de wijze waarop aangifte kan worden gedaan?
Bij welke typen delicten en voor welke slachtoffers spelen voorkeuren in de
aangiftevoorzieningen een rol? Naast de vraag naar het burgerperspectief,
is de vraag naar de ervaringen die de politie zelf heeft met deze aangiftevoorzieningen relevant.
Het blijkt dat bijna 40% van de aangiften via internet verloopt. Dit wordt
door de politie ook gestimuleerd vanuit efficiency overwegingen. Een aanbod
van 'digitale dienstverlening' vermindert de noodzaak om aangiften op het
politiebureau te laten opnemen. Lang niet alle burgers blijken deze voorkeur
van de politie te delen; met name laagopgeleiden, allochtone burgers en
ouderen hebben een sterke voorkeur voor persoonlijk contact met de politie
voor het doen van aangifte. Bij slachtofferschap van een delict met een sterke
emotionele impact is deze groep nog groter. Het is daarom gewenst dat -
voorafgaand aan de sluiting van politiebureaus - wordt beoordeeld of de
aangeboden aangiftekanalen passen bij de behoefte en mogelijkheden van
de burger.
De reeks Politiekunde is een uitgave van het Onderzoeksprogramma
Politie & Wetenschap. Publicaties in de reeks Politiekunde betreffen in het
algemeen concrete handleidingen, modellen, instrumenten of werkwijzen
die direct bruikbaar zijn voor de politiepraktijk. Meer informatie vindt u
op www.politieenwetenschap.nl. «