De ideale vrouw, bestaat die? Zeker. Het is maar wat je ideaal vindt. De schrijver benoemt maatschappelijke veranderingen in de westerse wereld, gedurende de la... » 

De ideale vrouw, bestaat die? Zeker. Het is maar wat je ideaal vindt. De schrijver benoemt maatschappelijke veranderingen in de westerse wereld, gedurende de laatste honderdvijftig jaar, specifiek in Nederland. Welke veranderingen? Die van de rol, positie en aard van de vrouw. En-passant ook daarmee samenhangende algemene veranderingen. De bespiegelingen geven te denken. Als het goed is zal iedereen het met de inhoud deels oneens zijn. Het besluit is een oproep tot bezinning. Het thema wordt belicht vanuit de positie van de blanke, autochtone, westerse, me een vrouw getrouwde, protestantse, wat ouderee man. Want dat is de schrijver. En hij schrijft domweg op wat hij denkt. Dat is wat anders dan wat u zelf als lezer vindt, vanzelfsprekend. En over dat boeiende feit gaat het dus ook. De ideale schrijver, bestaat die? Jazeker. Het is maar wat je ideaal vindt. Geldt ook voor lezers. Uitgesproken meningen worden vaak beloond met nare reacties. Vandaar de afbeelding van de schrijver als avatar en het schrijven onder pseudoniem. De verwachting is dat u onder het lezen gaat schelden op de schrijver. Daarom is alvast voor uw gemak het pseudoniem een scheldwoord. Het wordt gebruikt voor een opschepper, snoever of druktemaker. Bombarie komt van bombarde, het Franse woord voor ophef. De Joodse schrijfster en onderwijzeres P.J. Cohen-De Vries schep de snoeverige jongensfiguur Arie Bombarie in haar schrijfsels over haar ervaringen met kinderen. «