<p>In <em>De drie symptomen van een rotbaan </em>neemt Patrick Lencioni plezier in het werk onder de loep. Wat voor de een een goede baan is, is voor een ander ... » 

In De drie symptomen van een rotbaan neemt Patrick Lencioni plezier in het werk onder de loep. Wat voor de een een goede baan is, is voor een ander een slechte carrièrestap. Een rotbaan daarentegen, is voor iedereen even erg.

Volgens Lencioni kun je een rotbaan herkennen aan drie symptomen: anonimiteit, irrelevantie en onmeetbaarheid. Als je maar een nummer bent in de grote groep werknemers voel je je anoniem, als je niet kunt zien wat het effect is van je werk, dan is het irrelevant en als je afhankelijk bent van wat anderen van je werk vinden omdat je zelf jouw bijdrage aan het succes van de onderneming niet kunt aflezen, dan is je werk onmeetbaar. Lencioni diept de mogelijkheden om dit op te lossen uit aan de hand van een parabel. Brian Bailey, een rijke en gepensioneerde ceo, besluit op een dag weekendmanager te worden bij een pizzatent. Hij treft daar een ongelukkig aantal werknemers aan en ontwikkelt een model om het werk weer leuk te maken. Binnen korte tijd is de pizzatent een plezierige werkplek. Aan het eind van het boek werkt Lencioni de punten uit de parabel verder uit in een kort en praktisch theoriegedeelte.

De drie symptomen van een rotbaan is een inspirerendverhaal met een praktisch model om het geleerde direct in praktijk te brengen. Uitermate geschikt voor managers, of je nu een team van twee of honderd medewerkers aanstuurt, en eigenlijk ook voor iedereen die werkt.