De thematiek van migratie en identiteit (India, Cariben, Europa/Amerika) kennen we vooral als stroming in de Engelstalige literatuur (V.S. Naipaul, Neil Bissoon... » 

De thematiek van migratie en identiteit (India, Cariben, Europa/Amerika) kennen we vooral als stroming in de Engelstalige literatuur (V.S. Naipaul, Neil Bissoondath), maar is ook deel van de Nederlandstalige literatuur. Zo verhaalt Mala Kishoendajal (Paramaribo, 1959) in haar debuutroman Dame Blanche over vier generaties Hindoestaans leven van zelfs voor de komst naar Suriname uit India tot vooral hier en nu in Nederland.

Rode draad in deze raamvertelling is de jonge vrouw Indrani die haar verhaal verbindt met die van haar zoontje Ravi en haar dochter Lakshmi, met die van haar grootouders, haar ouders, haar (gewezen) echtgenoot Radjinder en Maarten, met die van Lila (en haar Casanova), Celia (de Haagse hoer), Dewi (versus buitenvrouw) en nicht Shalini (en haar huwelijk met Haagse Bart) en met de verhalen uit Narayan's versie van het grote Indiase epos Ramayana.

Mala Kishoendajal heeft twee scenario's voor theater op haar naam staan: Geen weg terug, over de immigratie van Brits Indiërs naar Suriname en van Surinamers naar Nederland, en Sita, de vrouw, waarin de traditionele vrouw uit de Ramayana naast de moderne westerse Hindoestaan wordt neergezet. Als journalist is zij de vrouw die in 'de zaak Tara Singh Varma' haar geveinsde ziekte naar buiten bracht. «