Volgens Goes (2003) richt coaching zich op leren, veranderen en het vergroten van het zelfsturend vermogen in het dagelijks werk. Coaching wordt in het boek dan ook benoemd als een begeleidingsvorm die sterk gericht is op het bereiken van bepaalde doelen. In vier hoofdstukken wordt aandacht besteed aan het definiëren van coaching, de voorbereiding, het coachingsproces en de competenties van de coach.

Het boek gaat voornamelijk uit van coaching door onderwijsbegeleiders van schoolbegeleidingsdiensten. In de eerste twee hoofdstukken wordt daarom vooral aandacht besteed aan afbakening van de coachingstaak en het vooraf duidelijke afspraken maken met de opdrachtgever en de coachee over de doelen die nagestreefd dienen te worden. Hierbij wordt steeds uitgegaan van directeuren die leraren aanmelden voor coachingstrajecten.

De laatste twee hoofdstukken richten zich meer op het coachingsproces zelf, de te doorlopen fasen om te komen tot reflectief leren en de grondhouding en competenties van de coach. Deze hoofdstukken zijn wel interessant, maar gaan inhoudelijk niet verder dan andere coachingsboeken. Het boek is niet dik en leest makkelijk weg, maar is, omdat het zich vooral richt op het coachen van ‘onbekenden’ (in het boek aangeduid met klanten) niet direct geschikt voor interne begeleiders die zich verder willen bekwamen in het coachen van hun collega’s.