Na zijn tragische relatie met Oflia stort Fernando Pessoa zich in allerlei tot mislukken gedoemde zakelijke avonturen. Dan volgt nog een persoonlijk drama de do... » 

Na zijn tragische relatie met Oflia stort Fernando Pessoa zich in allerlei tot mislukken gedoemde zakelijke avonturen. Dan volgt nog een persoonlijk drama de dood van zijn moeder in 1925. Pessoa voor wie zijn moeder alles was raakt ten prooi aan een zenuwinzinking. Wederom bevangt hem de angst gek te worden schrijft hij in een brief aan waarschijnlijk een psycholoog. In de laatste tien jaar van zijn leven overheerst de vertwijfeling in Pessoas literaire stem maar wel proeft hij de voldoening van groeiende erkenning voor zijn grootse oeuvre. Zijn literaire productie neemt een hoge vlucht. Deze door August Willemsen elegant vertaalde brieven uit de laatste periode van Pessoas leven tonen een geniale antidemocratische literator die worstelt met het sociale masker dat hij zichzelf uit zelfbescherming heeft aangemeten. Geldgebrek en de wens zijn eigen werk uit te geven dwingen de wereldvreemde Pessoa om op 44jarige leeftijd voor de eerste keer te solliciteren op een ondergeschikte positie. Hij wordt afgewezen natuurlijk. Pessoas boeiende correspondentie toont dat hij auteur van een aantal van de mooiste Portugese zinnen ooit een dromer was die de wereld in wilde maar daarvan werd weerhouden door zijn zelfgeschapen masker. Na zijn tragische relatie met Oflia stort Fernando Pessoa zich in allerlei tot mislukken gedoemde avonturen. Dan volgt nog een persoonlijk drama de dood van zijn moeder in 1925. Pessoa voor wie zijn moeder alles was raakt ten prooi aan een zenuwinzinking. Wederom bevangt hem de angst gek te worden schrijft hij in een brief aan waarschijnlijk een psycholoog. In de laatste tien jaar van zijn leven overheerst de vertwijfeling in Pessoas literaire stem maar wel proeft hij de voldoening van groeiende erkenning voor zijn grootste oeuvre. Zijn literaire productie neemt een hoge vlucht. «