Book
Florence Tonk Blijf bij ons
Emma verhuist met haar vriend naar Kiev, waar ze slecht kan aarden en haar relatie ziet verkruimelen. Als ze een datsja kopen op het Oekraense platteland, besluit zij er in haar eentje te gaan wonen. Ze legt er een moestuin aan, gaat Engelse les geven en raakt gefascineerd door een geheimzinnig meisje met een aangrijpende geschiedenis. Ook sluit Emma een innige vriendschap met de familie Boerjak. Maar dan komen er lastige vragen: hoort zij hier wel thuis? Waarom wil zij uitgerekend hier wonen, in dit modderige dorp vol oude vrouwen, dronkaards en een enkele achterblijver? Terwijl Emma steeds meer verbonden raakt met de kleine gemeenschap, raakt ze verstrikt in een liefdesaffaire en komt ze achter een duister geheim. Blijf bij ons is een meeslepende roman over het verlangen naar overgave en de honger naar meer dan een leven vol voorzichtige compromissen. De zoektocht eindigt in een voormalig sovjetdorp dat nog altijd worstelt met de gevolgen van de geschiedenis.
Florence Tonk is dichter en freelancejournalist. Zij woonde in 2006 een jaar in Kiev. In datzelfde jaar publiceerde ze de dichtbundel Anders komen de wolven.
Boeklezers.nl is a network for social reading. We help readers discover new books and authors, and bring readers in contact with each other and with writers. Read more ».
"Blijf bij ons" van Florence Tonk is een gemakkelijk te lezen roman. Het gaat over de levenvragen waar iedereen mee te maken krijgt, of het leven zich nu afspeelt in Amsterdam of Kiev of een klein dorpje in de Oekraïne. Als je ingeburgerd wilt raken in een bevolking, zul je volgens de regels van die bevolking moeten gaan leven en wat moeite moeten doen om je aan te passen. In Kiev kon Emma dat niet, maar op het platteland ging het haar vrij goed af, alleen vond ze daar de liefde bij een getrouwde man, waarbij ze al bij voorbaat had kunnen weten dat die niet levensvatbaar was. Aangrijpend vond ik de brieven van de opa van Lesya, een man die in het getroffen gebied woonde van de kernramp in Tjernobyl. Op last van de regering hebben hij en zijn vrouw hun verweesde kleindochter weg moeten geven aan haar andere oma omdat deze buiten het besmette gebied woonde. Hij heeft haar jarenlang brieven geschreven waarin hij beschrijft hoe het leven is op een plaats waar eigenlijk geen leven mogelijk is. Waar alles radioactief besmet is en hij alles en iedereen om zich heen ziek ziet worden en sterven. In iedere brief beschrijft hij hoe hij haar mist en hoopt dat haar leven beter wordt dan dat van hun zodat het offer van het opgeven van hun geliefde kleindochter niet voor niets is geweest.