Bijlmer huisartsen strijden voor veiligheid

Voormalig Bijlmer huisarts Nizaar Makdoembaks publiceert het ware verhaal achter de totstandkoming van de huisartsenpost en de daaraan gekoppelde dienstregeling... » 

Voormalig Bijlmer huisarts Nizaar Makdoembaks publiceert het ware verhaal achter de totstandkoming van de huisartsenpost en de daaraan gekoppelde dienstregeling voor huisartsen buiten kantooruren.

Midden jaren negentig was de Bijlmer voor veel dienstverleners een no-goarea. Dagelijks werden tientallen patiënten gewelddadig beroofd, beschoten en ernstig verwond. Ook voor huisartsen werd het, door de hoge mate van onveiligheid, steeds moeilijker om snel en adequaat noodzakelijke medische zorg te verlenen. Vooral buiten kantooruren was het bar en boos. Sommige artsen waren simpelweg bang om op huisbezoek te gaan, en terecht.
Omdat de kwaliteit van de zorg achteruit holde moest er iets veranderen. Maar de Inspectie voor de Gezondheidszorg en de Amsterdamse Huisartsen Vereniging gaven de verbetering van de veiligheid in de Bijlmer een lagere prioriteit.

Een kleine groep Bijlmer huisartsen, verenigd in de Hagro Bijlmer (Huisartsengroep regio- overleg), initieerde daarop de aanpak van de problematiek die uiteindelijk leidde tot een gemeenschappelijke verbetering van de positie van huisartsen in Amsterdam-Zuidoost. Daarmee werd een aanzienlijke slag geslagen voor wat betreft de kwaliteit van de eerstelijns medische zorg in het stadsdeel als geheel en de wijk Bijlmer in het bijzonder. Maar de tegenwerking was sterk. Het duurde twee jaar voor deze strijd voor verbeteringen resultaat opleverde. Het dagblad Trouw en het Medisch Tuchtcollege Amsterdam hadden hier een cruciaal aandeel in.

Makdoembaks zelf speelde hierbij, als voorzitter van de Hagro Bijlmer, een sleutelrol. Zijn onorthodoxe methoden zetten veel kwaad bloed en veroorzaakten veel commotie onder collega’s en betrokken instanties. Zo verzette hij zich fel bij een poging van collega’s de gelden uit het Achterstands Ondersteunings Fonds (AOF) een andere bestemming te geven. Maar zijn inzet was er wel de oorzaak van dat het pleit over de medische zorg voor de Bijlmer en zijn inwoners in het voordeel van die laatste beslecht werd.

De totstandkoming van de verbeteringen in de medische zorg in de Bijlmermeer wordt vaak toegeschreven aan het AOF. In deze nieuwe publicatie legt Makdoembaks de ware toedracht en ontstaansgeschiedenis voor aan het publiek en de toekomstige beleidsmakers. Want dat huisartsen zelf twee jaar lang moesten vechten voor een verbetering van de veiligheid, dat kan toch niet de bedoeling zijn van alle onderzoek, achterstandsfondsen en het leger aan betrokken (overheids-)instanties.


Het boek draagt dan ook één allesomvattende boodschap uit en dat is:

DIT NOOIT WEER!!!
«