Beschermvrouwe van de verschoppelingen

In dit derde deel van <i><strong>Beschermvrouwe van de verschoppelingen</strong></i>verliest Delphine Lecompte zich opnieuw in de vreugde van detaal, de redding... » 

In dit derde deel van Beschermvrouwe van de verschoppelingenverliest Delphine Lecompte zich opnieuw in de vreugde van detaal, de reddingsboei waaraan zij zich vastklampt. Worstelendmet haar demonen, neurosen en fobieën schrijft ze exuberant,genereus en overdadig over haar kindertijd en volwassen leven.Ze schroomt daarbij niets, spaart niemand en omarmt deschaamte volledig. Dit is schrijven zoals alleen Delphine Lecompte dat kan. Schrijven om te overleven. Al doende dijt haarfantastische, absurde en kleurrijke levenswerk verder uit. Dezecyclus, waarvan het einde nog niet in zicht is, is een tour de forcedie op geheel eigen wijze verwant is aan de Mijn strijd-boekenvan Knausgård en die een net zo groot publiek verdient. «