Ik vind het een heel raar boek.
Begint luchtig, wanneer ze naar Londen gaat, haar koffer kwijt raakt, bij de familie terecht komt, mensen ontmoet, en wat haar taken als au pair zijn.
Ze gaat stappen, ontmoet mensen, gaat naar feestjes, gaat shoppen, leert een beetje van de Joodse keuken en traditie, neemt Ravi mee naar een museum, ontdekt vreemde dvd's.
Lijkt allemaal alledaags.
Echter de echte gebeurtenissen worden niet genoeg uitgediept.
Alles loopt goed af.
Maar in de tussentijd gaan Laura's tanden een eigen leven leiden, die Laura's leven gaan leiden.
Tot pagina 150 (ongeveer) vond ik het allemaal erg simpel en braaf.
Vanaf daar begint het spannend te worden, maar gaat het allemaal erg snel.
Waarom Laura in Londen zo'n brute gedachten heeft, en er in Nederland geen last van heeft, is mij nog steeds niet duidelijk.
Ik mis dus nog zeker 100 pagina's na het einde, waarin één en ander wat meer uitgediept zou kunnen worden.
Al met al, niet helemaal mijn stijl, helaas.
Maar vond het wel super dat ik uitgekozen was voor het panel en het boek mocht ontvangen :))

zo het boek uitgelezen vanmorgen..... op zich het chicklitgedeelte vind ik erg goed geschreven, heel herkenbaar geschreven. Vind alleen het van de pratende tanden erg vreemd en niet realistisch. Voor mij was dit dan ook een nadeel. Owja en ik stoorde me aan "de Dad"dat ge-de er voor is niet aan mij besteed. Verder lekker makkelijk leesbaar boek!

Heb dit boek mogen ontvangen en in een ruk uitgelezen.

Een verrassend verhaal, humor en beetje zwartgaligheid en pikante details maken dit boek tot een vlotte makkelijke doorlezer.
Een heel eigen schrijfstijl zet Deborah Klaasen hier neer, en ik hoop nog veel te mogen lezen van deze jonge veelbelovende schrijfster.

Bedankt voor het boek , en Deborah veel succes met je schrijfcarriere, zal met plezier meer van je willen lezen.

Groetjes Carien.

Het boek donderdag ontvangen, 's avonds gelijk in begonnen. Vanochtend laatste blz. gelezen. Werd er door gegrepen, nieuwsgierig gemaakt naar hoe het zou gaan lopen. Leuke vond ik dat het een boek van deze tijd is, door bijv. het gebruik van netwerksites van hoofdpersoon. Hoofdpersoon geeft aan 'er bij te willen horen', dat thema wordt op zich wel duidelijk door de soms plastische omschrijving van de gebeurtenissen, maar het had wat mij betreft iets subtieler gemogen en dan wat meer uitgediept. Zo ook het 'vreemde' van de familie waarin ze terecht kwam: ook hier had iets meer mee gedaan kunnen/mogen worden. Einde van het boek vond ik een beetje ontnuchterend, gaf me het gevoel dat het nog niet 'af' was eigenlijk.

yes ik heb t boek ontvangen en ga em na t weekend lezen, mega zin in! ziet er erg interessant uit!