In het werk van Hadewijch neemt het thema van de begeerte een centrale plaatsin. Vanaf de herontdekking van haar werk in de negentiende eeuw hebben deonderzoeke... » 

In het werk van Hadewijch neemt het thema van de begeerte een centrale plaatsin. Vanaf de herontdekking van haar werk in de negentiende eeuw hebben deonderzoekers dit gesignaleerd. Telkens was men getroffen door hetgepassioneerde onvervulbare verlangen dat Hadewijch verwoordt. Maar hoe ditverlangen deze orewoet begrepen dient te worden daarover geraakte men hetin het moderne onderzoek niet eens. Gaat het om een emotionele en voorbijgaandeetappe in de mystieke groei? Is de begeerte bij Hadewijch typisch vrouwelijk?Wat te denken van de erotische toon van deze teksten? En vooral is ditverlangen inderdaad oneindig? Hadewijch zelf de hunkerende begeerte begreep.Hiervoor is het nodig eerst na te gaan hoe dit verschijnsel benaderd werd doordie auteurs die zij gelezen heeft en die haar geestelijke leermeesters warenzoals Willem van SaintThierry Bernardus van Clairvaux en Richard van SaintVictor. Daarna wordt onderzocht welke plaats de begeerte innam in despiritualiteit van de mulieres religiosae tijdgenotes en geestesverwantenvan Hadewijch maar ook in andere Middelnederlandse en Latijnse teksten waarinde mystieke nooiteindigende begeerte opvallend minder gewaardeerd werd. Dankomt Hadewijch aan het woord. De voornaamste teksten waarin ze het verlangenbeschrijft worden onderzocht om te zien hoe zijzelf het verlangen beleeft enbegrijpt. Uit dit alles blijkt Hadewijchs onmodieuze spiritualiteit vanverregaande levensgemeenschap met Christus. De begeerte heeft voor haar alleste maken met de levende werkzame aanwezigheid van Christus in de kern van demenselijke persoon die naar een steeds grotere gemeenschap met Hem voert.Peeters 2000 «