Een boek lezen en een week later heerlijk dromen dat je op reis bent in Siberië. Dat overkwam me na het lezen van dit boek. Het bewijst dat de foto's en de teksten zo levendig geschreven zijn dat ik werkelijk daar leek te zijn.
Toen ik het boek voor het eerst in mijn handen had kreeg ik een gelukzalig gevoel. Wat een zorgvuldig afgewerkt boek! Een strakke hardere kaft uit natuurlijk linnen met opdruk in witte letters en een prachtige foto. Gebonden, met binnenin twee leeslinten in dezelfde kleuren als de kaft. Dat zijn details die mij deden glunderen. Alleen al aan de buitenzijde wist ik dat dit boek gemaakt was door bezielde mensen. Mensen met oog voor schoonheid. Het ziet er luxueus uit en nodigt uit om er zachtjes mee overweg te gaan. Een zen boek, puur, om te koesteren. Genoeg over de buitenzijde!
Ik was natuurlijk heel benieuwd of de binnenzijde wist te bevestigen wat ik aan de buitenkant voelde.
Aan de binnenkant van de kaft voor en achter, een wereldkaart met de plaatsen die ze bezocht hebben met paginaverwijzing. Een originele wijze van een inhoudsopgave.
Het voorwoord van Floortje Dessing liet me alleen maar meer snakken naar de inhoud van het boek. De inleiding van Hannelore is een hele persoonlijke toelichting over de drijfveren die haar de stap deden zetten naar dit project. Ik voelde onmiddellijk dat haar schrijfstijl goed zat.
Weer een detail dat me opviel was de nummering van de pagina's die begon bij 005. Ik moest meteen denken aan de nummering van de foto's op mijn digitaal toestel.
Bij elke locatie die ze bezoeken is er dezelfde structuur in het boek. Heel visueel, een kaart, wat reisweetjes, en een paar foto's of tekeningen. Zo heb je als leek meteen een beetje een beeld en ben je mee. Een grote foto over twee pagina's, tekst gestructureerd in twee kolommen en doorspekt met foto's en tekeningen. Aan het einde telkens een stukje van Jimmy of Bram, haar twee reisgenoten. Er is enorm hard gewerkt om het boek qua lay-out zo mooi mogelijk te maken. En daar zijn ze helemaal in geslaagd. Niet te overladen of te druk maar netjes gedoseerd zodat er een beheerste rust vanuit straalt.
Hannelore Vandenbussche, ik had nog nooit van haar gehoord. Een fotografe die een boek schrijft. Het benieuwde mij want schrijven en fotograferen is toch heel wat anders. Wat ik bij de inleiding al voelde zette zich door in het boek. Fotografische beschrijvingen met metaforen, mooi om beelden zo in woorden weer te geven. Een knap staaltje schrijfkunst. Ze schrijft zo eerlijk, puur, zonder scrupules. Doet me denken aan wat Jimmy Nelson zei 'fotograferen doe je vooral met je hart'. Wel, Hannelore schrijft vanuit haar hart. Vol van emotie, heb vaak gelachen, ook kippenvel gehad.
Ze wil de lezer geschiedkundig, cultureel, aardrijkskundig wat meegeven. Ik voelde heel sterk het respect van Hannelore voor de stammen die ze bezochten. De verwondering over de natuur en het nietige van de mens. Ze geeft ons een realistisch beeld van wat er allemaal komt kijken bij zo een groots project. Het is inderdaad vaak zo dat mensen alleen de foto's maar zien en niet beseffen wat er allemaal achter zit.
Ik werd helemaal meegezogen in het boek. Het was moeilijk om het weg te leggen. Toen het uit was zat ik zelfs in tranen. Het heeft een mooie indruk bij mij achtergelaten. Het is ook niet echt een boek om weg te leggen. Het verdient een plekje op een tafeltje naast de bank of het bed. Klaar om opnieuw vast te nemen en weg te dromen in de reissfeer.

Voor Not Just Any Book mocht ik voor het eerst een reisboek lezen en recenseren. Wat een eer en een feest van herkenning, ik ben dit jaar 40 jaar geworden en heb het 40-ste land dit jaar bezocht dus word ik als aardige globetrotter heel blij van zo'n mooi boek!

Wat een mooi en herkenbaar boek van de meest bijzondere stammen op de wereld! Hannelore Vandenbossche mag als assistente van Jimmy Nelson drie jaar mee met zijn bijzondere fotoproject "Before they pass away" waarbij hij inheemse stammen fotografeert in hun bijzondere kleding en met hun gebruiksvoowerpen om dit vast te leggen voordat deze stammen uitsterven of verwesteren. Naast Hannelore gaat vanaf de tweede reis ook Bram Vis mee als vaste cameraman.

Het voorwoord is geschreven door globetrotter Floortje Dessing, zij is enorm trots dat Hannelore bij haar kwam om haar boek bij haar uitgever uit te geven en is diep onder de indruk onder welke omstandigheden dit drietal dit project in drie jaar heeft voltooid.

Het boek heeft een hele chique uitstraling met linnenkaft en twee leeslintjes. Binnenin lijkt het alsof je over de schouder van Hannelore mee mag kijken in haar persoonlijke fotoboek / dagboek. De tekeningen en persoonlijke columns van Jimmy en Bram zorgen voor een glimlach op je gezicht, erg herkenbaar hoe je met handen en voeten overal ter wereld toch met elkaar kunt communiceren. Ieder bezoek aan een stam gaat vooraf met een voorblad waarop de voorbereidingen zijn vermeld, de reistijd, het plaatselijke transport, lokale temperatuur en een tekening van het gebied dat ze bezoeken. Ze bezoeken stammen in Ethiopie, Papea Indonesie en Papoea Nieuw Guinea, Kenia & Tanzania, Nieuw-Zeeland, Mongolie, Siberie, Nepal, Vanuatu, Argentinie, Ecuador, Namibie, India en Alaska.

Wat vooral tot uiting komt in dit boek is de rust, het aftasten van elkaar (binnen het team, de samenwerking met lokale mensen voor bijvoorbeeld vervoer en de stammen), het onderlinge respect en het ontzag van dit drietal over de manier hoe de stammen een zijn met de natuur en ze zich aanpassen aan hun omgeving.

Een heel mooi voorbeeld beschrijft Bram in de laatste column in het boek; Hannelore heeft in Siberie bij een temperatuur van -40 graden de duurste thermolaarzen aan van € 400,-, maar ze houdt maar koude voeten. Als de Chukchi-stam dit door krijgt en haar een paar lokale laarzen geeft, gemaakt van rendierenhuid en gevuld met stro en ze krijgt hierdoor wel warme voeten, is ze zeer dankbaar en gelukkig en vol respect voor deze bijzondere stam!