Het was mooi weer. De deur van het achterbalkon stond open. Beertje zat vriendelijk te knipperen naar het zonnetje. Ik deed de vaat. Ineens hoorde ik een afgrij... » 

Het was mooi weer. De deur van het achterbalkon stond open. Beertje zat vriendelijk te knipperen naar het zonnetje. Ik deed de vaat. Ineens hoorde ik een afgrijselijk gejank. Het leek wel volvengehuil! Van schrik rende ik naar het balkon om in de gemeenschappelijke tuin te kijken welke hond ergens beklemd was geraakt. Meer mensen deden dat. Geschrokken keken we rond. De onderbuurvrouw keek naar mij. Zij wees op Beertje. "Dat doet hij!", zei ze.

Vol ongeloof keek ik naar lievig kijkend Beertje. Ten wierp Beertje zijn nek naar achteren, snoet omhoog, een beetje open, en jawel hoor... Beertje jankte met het volume van tien disco's erop los. Ik schrok afgrijselijk! De buurvrouw knikte vol deelneming, ook onder de indruk van deze tragische ontwikkeling! Beertje had zijn riedel ontdekt, en het hek was van de dam. Vooral als er een lief teefje in de buurt was, dat was erg, om te janken...
«