Overal ter wereld zijn steden hongerig. Als gulzige lichamen verorberen ze de gewassen van het nabije en het verre platteland. Zo konden steden groeien, via de ... » 

Overal ter wereld zijn steden hongerig. Als gulzige lichamen verorberen ze de gewassen van het nabije en het verre platteland. Zo konden steden groeien, via de succesvolle aanvoer, productie en verkoop van voedsel, via de verwerking en consumptie ervan in keukens en eetgelegenheden en via de afvoer ervan om opnieuw als mest en grondstof te dienen voor land en moestuin.Door de nabije Schelde en het omliggende wegennetwerk kon Antwerpen genieten van een rijke aanvoer van voedsel, waardoor het kon uitgroeien tot stad en rond 1565 al honderdduizend inwoners telde.Tegenwoordig gebeurt de aanvoer van voedsel naar Antwerpen via containers. Daardoor is de havenstad verbonden met een bijzonder groot, wereldwijd platteland. Voedsel heeft Antwerpen gevormd, want eeuwenlang is het hier elke dag verkocht, klaargemaakt, gegeten en in afval omgezet.Antwerpen à la carte toont met oude en actuele beeldende kunst en met waardevol erfgoed een nieuw portret van Antwerpen als etende stad. Het boek en de gelijknamige expositie onthullen het verrassende, grillige en vaak onzichtbare spoor van de voedselketen door Antwerpen sinds 1500. Waar kwamen gewassen vandaan? Waar lagen markten en later winkels? Gelijken hedendaagse keukens en restaurants nog op de keuken en herberg van pakweg de zeventiende eeuw? En waarom werd voedselafval vroeger gerecycleerd?Het verhaal van vroeger is tegelijk uiterst actueel. Wereldwijd wonen steeds meer mensen in steden. Zullen al die stedelingen zich in de toekomst op een duurzame manier kunnen voeden? De uitdaging is groot en het verleden kan daarbij inspirerend werken. «