De schoonheid van je meubelsculpturen, of hun kracht (is schoonheid iets anders?), kunnen we niet beschouwen als een ornamenteel gegeven. Het gaat hier niet om ... » 

De schoonheid van je meubelsculpturen, of hun kracht (is schoonheid iets anders?), kunnen we niet beschouwen als een ornamenteel gegeven. Het gaat hier niet om een toegevoegde dimensie, geen likje esthetiserend vernis, geen 'schoonmakerij', maar om een wezenskenmerk dat voortvloeit uit de intense toewijding waarin de volledige bouw van het object tot stand gekomen is: schoonheid als de verstrengeling van vorm en functie, een verstrengeling die in jouw oeuvre op alle vlakken, hoe moet ik het noemen, 'bezig is'.
Your furniture sculptures' beauty, their power - and what is beauty other than this - cannot be considered as an ornamental given. This is not about some added dimension, a lick of aesthetic varnish or a process of 'cleaning up'; rather it concerns an essential characteristic that stems from the intense commitment involved in the object's entire construction: beauty as the entwining of form and function, an entwining that - how should I describe it? - 'is active' at all levels of your oeuvre.
Nous ne pouvons pas concevoir la beauté de tes meubles, ou leur force - la beauté est-elle autre chose? -, comme une donnée ornementale. Ce qui se manifeste ici, n'est pas une dimension ajoutée. Non pas une trace de vernis esthétisant, non pas un «embellissement», mais une caractéristique découlant de l'intense attention ayant présidé à la construction totale de l'objet: beauté en tant qu'entrelacement de la forme et de la fonction, entrelacement qui, dans tes créations, est à l'oeuvre à tous les niveaux. «