<p><em>Het lijkt alsof ik door een barrière gegaan ben, dooreen onzichtbare muur waarachter het landschaponzegbaar is geworden. Niet meer als landschap tebeschr... » 

Het lijkt alsof ik door een barrière gegaan ben, dooreen onzichtbare muur waarachter het landschaponzegbaar is geworden. Niet meer als landschap tebeschrijven. De bomen, de lengte van de schaduwen, het paddoor het gras; alle plekken hebben hun betekenis verloren.

In drie verhalen reist de schrijver door het landschap vande Grote Oorlog: Passendale, Albert en de heuvels bijDouaumont. Hij observeert intens en verweeft de geschiedenisvan die plekken met dagelijkse gebeurtenissen onderweg.Daardoor lijkt het alsof de waanzin uit die tijd ook nu nog opde loer ligt.

Hans Muiderman schrijft poëzie, proza en columns.Eerder verschenen zijn debuutroman Souvenir Utopiaen de verhalenbundel Ik ben hier geboren.

'Waarom werken de verhalen van Muiderman zo goed?Omdat hij de herinneringen zelf beschrijft en niet het verledenreconstrueert. Wat nog rest zijn de valse, vervormdeherinneringen en daar zit 'm de crux. Daar wordt literatuurgemaakt. Het vereist wel dat de schrijver rucksichtlos zijneigen gang gaat, en dat doet Muiderman.'