Dit boek is geschreven door de 17-jarige Solomonica de Winter. Ze schreef dit boek in het Engels en inmiddels is het dan ook vertaald in het Nederlands.
In de hoofdrol, Blue een dertien-jarig meisje dat door omstandigheden niet meer praat. Haar leven draait maar om twee dingen wraak op James en haar lievelings-, en enigste boek "The Wizard of Oz". Dit boek kreeg ze van haar vader de dag voordat hij werd gedood bij een bankoverval.

Ollie, haar vader en Daisy, haar moeder waren hardwerkende mensen en konden hun hoofd net boven water houden. Wanneer Ollie een geldlening aangaat bij James begint alle ellende.
Na de dood van Ollie verhuizen Daisy en Blue naar Florida, hier raakt Daisy aan de drugs verslaafd en belandt in de narigheid. Ze vluchten samen terug naar hun vroegere stadje. Hier ziet Blue dat James ook de meneer van de snoepwinkel aftuigt voor een geldschuld, ook George overleefd dit niet.
Blue zint op wraak. Als ze vervolgens verliefd wordt op Charly staat haar wereld op z'n kop.

Solomonica schrijft dit verhaal in twee stijlen, het verhaal op zich en de teksten die Blue tegen haar psychiater verteld: “Ik zal het u vertellen, dokter, het verhaal van een dertienjarig meisje dat een man ombracht. En ook nog een vrouw.”

Een indrukwekkend debuut. Aan het einde vraagt de psychiater: " Kun je me uitleggen waarom je zo van dat verhaal houdt? Van dat boek? Hoe komt het dat je er meer van houdt dan .... Van je leven?
Het antwoord komt hier op neer: Blue wil niet horen bij de gebroken harten, de ontroostbaren, gekken omdat die allemaal dood gaan. Daarom leest ik uitsluitend het verhaal waarin het einde zo perfect is als het maar kan."

Het einde vond ik schokkend, omdat niets is wat het lijkt Blue blijkt een dubbelleven te lijden met waanbeelden. Moordzuchtige neigingen, ze leeft in een volledig verzonnen wereld. " Dit rijk, dit zorgvuldig opgebouwde koninkrijk, met de enorme muur die ik in mezelf gemetseld had, begint op zijn grondvesten te trillen.