‘Zijn en niet-zijn – beide even ondraaglijk,’ zegt de Hongaarse Zsuzsa Beney in een van haar gedichten. Afwezigheid, liefde en dood zijn de thema’s in het oeuvr... » 

‘Zijn en niet-zijn – beide even ondraaglijk,’ zegt de Hongaarse Zsuzsa Beney in een van haar gedichten. Afwezigheid, liefde en dood zijn de thema’s in het oeuvre van deze grote dichteres. Niet verwonderlijk, gezien haar levensloop: ze overleefde de Jodenvervolging en verloor als jongvolwassene een kind en haar geliefde. ‘Aan de randen van de tijd’ is een uitgebreide bloemlezing uit Beney’s poëzie. De gedichten zijn beelden in wording, momentopnames van geluk (van thuis, van liefde). Het verleden wordt voor een ogenblik heden, om vervolgens weer tot verleden te vervagen. Beney’s werk vertoont overeenkomsten met dat van Emily Dickinson en John Donne. Door mystiek te combineren met rake observaties uit het dagelijks leven, maakt ze de lezer op een onvergetelijke manier deelgenoot van haar werkelijkheid. «