deel 1)

1Q84 is een boek waarbij de lezer in het eerste hoofdstuk al wordt gewaarschuwd:

“Als u zoiets doet, kan het gebeuren dat de dingen om u heen er een tikkeltje anders gaan uitzien dan eerst. Maar laat u door die schijn niet bedriegen. Er is altijd maar één realiteit.”

Deze quote verwijst naar een passage waarin hoofdpersonage Aomame, een jonge vrouw die martialartsinstructrice is en daarnaast moordopdrachten uitvoert voor De Oude Dame, in een taxi in de file ervoor kiest de snelweg via een noodtrap over te steken. Aan de andere kant van de snelweg gekomen, ervaart ze meteen dat ze sommige aspecten van het dagelijks leven niet herkent. Wat is hier gebeurd? De rest van de wereld lijkt het de normaalste zaak te vinden dat deze ‘wijzigingen’ hebben voorgedaan. Het is, bovendien, een wereld waarin Aomame niet één maar twee manen aan de hemel ziet staan, ‘de oude vertrouwde maan, en daarnaast, klein, groen en misvormd een andere maan, als een stumperig kind dat beschroomd zo dicht mogelijk tegen zijn ouder aan wil kruipen’. Ze begrijpt er steeds minder van, en probeert zo goed en zo kwaad het kan achter de reden van de verschuivingen te komen. Dan krijgt ze de opdracht van Oude Dame om een mysterieuze leider van een commune te doden.

Ondertussen is het tweede hoofdpersonage, Tengo, ook verwikkeld in vreemde zaken. Hij is (tekst)schrijver en wordt door zijn baas benaderd om ghostwriter te worden voor een jonge debuutschrijfster. Hoewel ze hiermee frauderen, stemt Tengo toe. Het meisje, Fukaeri, intrigeert hem namelijk, en het verhaal dat ze heeft geschreven boeit hem mateloos. Het gaat over een meisje die in een commune opgroeit waar ze een blinde geit moet verzorgen. Wanneer deze overlijdt, wordt ze voor straf opgesloten in een hokje. Daar verschijnen ‘s nachts de Little People, die een pop van lucht maken. Wanneer zij dit doen, verschijnen aan de hemel twee manen. Tengo herschrijft haar boek en Fukaeri wint er direct een belangrijke literaire prijs mee. Op het hoogtepunt van haar succes verdwijnt ze echter. Ook Tengo merkt dat er vreemde dingen verbonden zijn aan het verhaal van Fukaeri, die altijd heeft aangegeven dat de Little People echt bestaan. Zijn onderzoek naar de waarheid leidt hem naar een commune die omringd is door mysteriën en die onderdeel uitmaakt van Fukaeri’s verleden. Zal hij het geheim kunnen ontrafelen voordat hij zelf in de problemen komt.
Maar bovenal is dit eerste deel van 1Q84 gewoonweg een heerlijk, typisch Murakami-boek, die je continu op het verkeerde been zet (ondanks de waarschuwing in hoofdstuk één) en waarbij je voor je het weet compleet bent ondergedompeld in een meer dan unieke wereld, of werelden. Murakami schrijft als vanouds; soepel, elegant, een tikkeltje vreemd en bovenal intrigerend, en zet een bijzondere setting neer met markante personages die tot de verbeelding spreken. Het is, kortom, een boek dat alles bevat wat een Murakami-fan zich kan wensen. Er zijn voldoende lijntjes uitgezet die in boek twee weer worden opgepakt en Murakami prikkelt daarmee de fantasie van zijn lezers. Hoe zal dit aflopen?