Soms lijkt het alsof de poëzie zijn afspraak met de eenentwintigste eeuw gemist heeft, en ook zijn afspraak met de lezer. Maar dat is buiten Johan Sebastiaan St... » 

Soms lijkt het alsof de poëzie zijn afspraak met de eenentwintigste eeuw gemist heeft, en ook zijn afspraak met de lezer. Maar dat is buiten Johan Sebastiaan Stuer (1978, Antwerpen) gerekend, een chronisch depressieve levensgenieter die wekelijks literaire karamellenverzen publiceert in Humo en zo communiceert met het grote publiek. Een keuze uit de meest lezenswaardige gedichten verschijnt nu voor het eerst in boekvorm. Soms op het randje van absurdistisch, vaak alcoholisch- melancholisch, maar altijd met een humoristische onder- dan wel boventoon. «