Book
100 gelukkige dagen
Wat zou jij doen als je nog honderd dagen te leven had?
Lucio zwiert door het leven. Hij heeft vrienden en vrouwen bij de vleet. Zijn vrouw Paola heeft er genoeg van en zet hem buiten de deur. Voorgoed.
Een dag later krijgt Lucio vreselijk nieuws: hij heeft in het gunstigste geval nog honderd dagen te leven. Wat nu?
Lucio besluit om ondanks alles gelukkig te zijn. Om zijn kinderen mooie herinneringen te kunnen geven, en de goede kanten van het leven te vieren. Maar kan hij wel betekenis geven aan het laatste stuk van zijn leven zonder zijn echte liefde, Paola?
100 gelukkige dagen is lachen door je tranen heen en genieten van het ware Italiaanse dolce vita. Een ode aan het leven!
Fausto Brizzi is een Italiaanse tv-producer en maakte diverse bittersweet romantische comedy’s. Zijn werk is vooral geliefd vanwege het onbetwistbaar Italiaanse levensgevoel en de sterke psychologische diepgang. Zijn debuutroman 100 gelukkige dagen - een grappig, wijs en ontroerend verhaal – zal de basis vormen van een grote publieksfilm.
‘In de stijl van Nick Hornby, met veel anekdotes en plezierige uitweidingen.’ La Repubblica
‘Superboek. Dit zou zomaar eens de zomerhit van 2015 kunnen worden!’ Wim Krings, Boekhandel Krings, ex-boekenpanellid DWDD «
Welcome to Boeklezers.nl
Boeklezers.nl is a network for social reading. We help readers discover new books and authors, and bring readers in contact with each other and with writers. Read more ».
100 gelukkige dagen
Je zit gelijk in het verhaal; Lucio, een 40-jarige echte Italiaan in Rome die tijdens zijn huwelijk vreemd gaat en de deur gewezen wordt door zijn vrouw Paola. Tijdens de dagen dat hij niet thuis woont, hoort hij dat hij ernstig ziek is en nog maar 100 dagen te leven heeft.
Ik vind het bijzonder dat hij zijn ziekte "vriend Fritz" noemt en zijn kinderen Lorenzo en Eva in het ongewisse wil houden. Het lijkt wel of Lucio er makkelijker over praat met mensen die hij net leert kennen, zoals de twee mannen uit het Praatjeswinkel, dan met zijn directe naasten. Heel erg Italiaans en erg herkenbaar is zijn band met zijn schoonvader Oscar. Lucio stopt met werken en start met een schrift waarin hij terug nummert en opschrijft wat hij nog allemaal wil doen. Zijn belangrijkste doel is: zorgen dat Paola het me vergeeft.
Lucio start met chemo en een veganistisch dieet dat hij niet lang volhoudt.
En verder telt hij gewoon echt zijn zegeningen en is hij oprecht gelukkig met de laatste activiteiten en ontmoetingen die hij onderneemt en beleeft met zijn gezin en vrienden, daardoor blijft het een luchtige roman!
De schrijfstijl is erg prettig, vertellend, alsof Lucio op het randje van je bed zijn verhaal vertelt. Soms zijn zijn uitgebreide uiteenzettingen van wie wat heeft uitgevonden wel een beetje te uitgebreid beschreven. Aan de andere kant wordt het leven in Italie, de mooie omgeving, de heerlijke gerechten en diepe familiebanden zo mooi beschreven dat je je echt in Italie waant!
Ik ben benieuwd naar de film die er van deze roman komt!
