1 Algemene systematiek van het internationale strafrecht

Dit boek, dat als studieboek aan de Universiteit van Groningen is voorgeschreven, biedt een introductie in het Internationale Strafrecht bezien vanuit nationaal... » 

Dit boek, dat als studieboek aan de Universiteit van Groningen is voorgeschreven, biedt een introductie in het Internationale Strafrecht bezien vanuit nationaal perspectief. Het is symptomatisch voor de interesse die .internationale. vakken steeds meer krijgen binnen de universitaire cursussen, een hype, die in 1978, toen de auteur het vak .internationaal strafrecht. ging geven, nauwelijks voorzienbaar was. Binnen de toenmalige EEG werkten nog maar zeer weinig rechtshulpverdragen; de unifor¬mering van het nationale jurisdictierecht tussen de landen van de Raad van Europa was eigenlijk een zuiver academisch ideaal waarin praktijkmensen geen brood zagen. Nu wordt steeds meer het pleit gevoerd voor een internationaal-deductische benadering van het vak, waarbij men vanuit het internationale publiekrecht regels en beginselen probeert te ontwikkelen voor de nationale rechtssfeer, die min of meer als .afgeleide. wordt gezien van die eerste, .hogere. rechtssfeer. De nationaal-inductieve methode wordt eigenlijk, zij het onuitgesproken, allengs door de theorie ten principale afgewezen. Breekt deze benadering baan, is een andere methodologie binnen dit rechtssegment nodig: op dit moment vertrekt het voorliggend boek steevast per hoofdstuk van Nederlandse casus, Nederlandse wetgeving en rechtspraak. Maar buitenlandse studenten moet men natuurlijk niet trakteren op uiteenzettingen die alleen geldig zijn binnen het kader van de Nederlandse uitleveringswet-1967 met zijn eigenaardig terminolo¬gisch onderscheid tussen een .ontoelaatbaar. uitleveringsverzoek, een verzoek dat .niet is toe te staan. en een verzoek dat uiteindelijk .niet inwilligbaar is.. Deze verschillen in taalgebruik wijzen op een bepaalde fase waarin het uitleveringsverkeer zich binnen het Nederlandse procesrecht bevindt. Een en ander moet zich nog uitkristalliseren. Maar het leek de auteur voorshands beter even pas op de plaats te maken. «