De titel en de kaft wijzen op een thriller en dat is het ook.

Het boek is zo origineel omdat je alles vanuit de ogen van een moordenaar ziet. Ook de voortdurende twijfel van Jazz intrigeert echt. Het is zo goed beschreven dat je echt meevoelt met het personage. Het boek heeft ook een fantastische ontknoping.

Wat slechter is aan het verhaal is dat het een veel te lange aanloop heeft, pas de laatste hoofdstukken is er echt sprake van de spanning die je gedurende het hele verhaal eigenlijk zou moeten voelen. Het is niet zo dat het verhaal echt saai is, maar je moet je er in het begin toch wel aan zetten om verder te lezen. En natuurlijk heeft een boek een aanloop nodig, en de meeste dingen die in de aanloop worden verteld zijn wel degelijk nodig om de ontknoping juist zo spannend te maken, maar ik denk dat de auteur toch net iets meer had kunnen laten gebeuren in de aanloop.

De personages zijn een meesterwerk op zich. Juist omdat Jazz’ vader nooit zwakkere of gekleurde personen zou vermoorden, sluit Jazz vriendschap met hen. Het is dan ook fantastisch om te lezen hoe Jazz, ondanks zijn opleiding als seriemoordenaar, het altijd opneemt voor de zwakkeren, dat zorgt voor een grappige controverse.

De schrijver wisselt van perspectief van Jazz naar de moordenaar die voor alle doden in Lobo’s Nod zorgt. Zo weet je als lezer ook meer over de moord en de moordenaar dan de hoofdpersonages en zo neemt de spanning dan weer een beetje af, doordat het soms erg lang duurt voordat ze iets uitgevogeld hebben, wat jij 20 pagina’s geleden al wist.

Maar over het algemeen is dit een zeer goed boek met als enig minpuntje dat de aanloop veel te lang is.