Psychologische thriller over een vrouw die per ongeluk een peuter doodrijdt en daarna bedreigd wordt. In het begin ben je nog nieuwsgierig wat er allemaal achter wegkomt, maar na blz. 66 heb ik het boek aan de kant gelegd, het ging (bijna) alleen maar over het schuldgevoel van de vrouw en kon me niet langer boeien.

Aaangrijpend verhaal, spannend boek..

Prachtigm aangrijpend boek...

De cover is bijzonder goed gekozen, zoals blijkt tijdens het lezen. Mooi ook, de tegenstellingen in kleur: grijs en rood! Ook de titel wordt in het boek duidelijk.
Het boek leest heerlijk. Ilse Ruijters heeft een prettige, vlotte schrijfstijl, waardoor het boek snel uitgelezen is. Het tempo wordt steeds opgevoerd door de fijne, korte zinnen die ze gebruikt.
Het boek bestaat uit zes delen. Elk deel heeft de titel van een kinderliedje of een refrein uit een kinderliedje. Heel toepasselijk steeds! Deze delen zijn weer in hoofdstukken onderverdeeld.

Het begin neemt je meteen mee op reis met deze Irene en alles wat haar overkomt.
Zowel het begin als het einde van het boek gaat over een bevalling, maar toch anders zoals je zult merken.
De personages zijn zeker geloofwaardig te noemen, geen te gekke verzinsels hier. Er zijn wel wat bijzondere karakters, maar dat is in het dagelijks leven ook zo. Het omgaan met gevoelens is voor iedereen anders en heeft ook voor iedereen een andere impact. De hoofdpersoon heeft nogal wat meegemaakt en probeert op haar manier hier mee om te gaan, maar niet alles gaat zoals je zou verwachten.

Op een gegeven moment vond ik het tempo enigszins terugvallen door de uitgebreide uitleg, maar dat werd weer enigszins goedgemaakt op het eind. Wat een einde zeg! Dat had ik niet verwacht, helemaal niet!
Een bijzonder sterk debuut van Ilse Ruijters! Het boek heeft een geweldig verrassend en knap bedacht einde. Dit wordt met recht een psychologische thriller genoemd.

Ik waardeer dit boek met 4 ½ /5 sterren **** ½

Het eerste dat je opvalt aan De onderkant van sneeuw is de cover. Mooi, eenvoudig met een klein rood accent op de schoentjes van een kleuter.

Het verhaal gaat over Irene die per ongeluk een peuter van 3 doodrijdt. Hierover heeft ze zo'n verschrikkelijk schuldgevoel dat niet alleen zij maar ook iedereen in haar omgeving en gezin hier last van ondervindt. Om toch een nieuwe start aan haar gezin te geven, besluit ze te verhuizen, maar dan begint pas alle miserie.

Ik heb voor dit boek gekozen omdat ik al verschillende goede recensies had gelezen, wat me toch benieuwd maakte. Toen het in de leesclub van Crimezone aan bod kwam, heb ik me dan ook onmiddellijk opgegeven.

Het boek valt met de deur in huis en start onmiddellijk met het ongeval. Hetgeen me het hardst raakte, was wat zo'n ongeval met iemand doet, psychisch. Een heel hard verhaal, waarbij ik me dikwijls de vraag stelde of de auteur dit zelf had meegemaakt of niet. Heel intens, traumatisch en sterk gebracht.

En op het moment dat je denkt, oké Irene kan haar herstel beginnen, wordt het alleen maar erger, veel erger. Wat is echt, wat niet, wie is echt, wie niet, wie kan ze nog vertrouwen, kan ze zichzelf nog vertrouwen? Moet ze alle bedreigingen voor waar nemen of zal het allemaal niet zo'n vaart lopen?

Je wordt zo dikwijls op een ander been gezet, dan denk je, het is die persoon, dan iemand anders, misschien toch zijzelf, nee dat kan niet. Je blijft heel het boek door gissen, krijg je gelijk of niet? En nog is het einde verrassend.

Waar Ilse haar verhaal heeft gehaald, weet ik niet, maar ze heeft wel een ongelooflijke fantasie. Soms herkende ik iets uit de film The hand that rocks the cradle over een nanny die infiltreert in een gezin om zich te ontdoen van de vrouw en haar plaats in te nemen. Maar dan neemt het boek weer een wending waarbij je dat idee terug laat varen.

Ik vond het een fantastisch goede psychologische thriller die ik met plezier een 4,5/5 geef. Ilse Ruijters heb ik tijdens het Nederlands Thrillerfestival ook de tip meegegeven dat ze zeker met dit boek moet meedingen naar de Thriller Debuutprijs 2015 want in mijn ogen maakt zij een heel goede kans.

Maja een 3 jarige meisje wordt aangereden door Irene die het oortje van haar telefoon zoekt en vanaf dat moment is haar leven één grote puinhoop waar ze steeds dieper in wegzakt. Irene verhuist met haar gezin maar het ongeluk blijft haar achtervolgen en verliest de grip op haar leven gaat dingen verbeelden komt in situaties terecht waardoor ze aan haarzelf gaat twijfelen. Freya een alleenstaande moeder probeert haar te helpen en een vriendin te zijn maar Irene ziet dingen en verliest steeds meer grip en alles wat ze lief heeft dreigt ze te gaan verliezen .
De onderkant van de sneeuw is het debuut van Ilse Ruijters maar als je het leest kan je nauwelijks geloven dat dit een debuut is. Het verhaal raakt je en graaft zich vast in je gedachten en leef je mee met de karakters. De 4 hoofdkarakters zijn allemaal zo verschillend met ieder hun eigenaardigheden. Ze geven ieder hun eigen ik aan het verhaal en samen is het één geheel die staat als een huis.
De schrijfstijl is vlot met mooie zinnen en situaties. Vanaf het begin werkt je naar een plot toe en tijdens het verhaal roept het vragen op en zet het je aan denken . Ik kijk uit naar het volgende boek en ben zeer benieuwd hoe ze groeit als auteur .