Dit boekje – met hard cover! - telt 126 pagina’s.
De eerste 61 pagina’s zijn voor De belofte; De laatste dag neemt 57 pagina’s in beslag.
Ik noem deze aantallen, omdat ik het zo knap vind dat de dames zoveel vertellen in zo weinig pagina’s.

De belofte (Loes den Hollander) gaat over de start van een huwelijk en draait om Ted en Marianne. Ik vond het een kenmerkend Loes den Hollander verhaal. Korte, duidelijke zinnen.
Bij de start van het verhaal word je even op het verkeerde been gezet, maar al vrij snel snap je dat de vork heel ánders in de steel zit.
Een leuk tussendoor verhaal. (3 sterren)

Bij De laatste dag (Corine Hartman) volgen we als lezer in feite een interviewer die een documentaire maakt in verband met een gezinsdrama, dat zich een maand of vier eerder, vlak voor kerst, in een niet nader genoemd dorpje heeft voltrokken.
Een aantal mensen rond dat gezin geeft hun mening over en hun visie op het ‘incident’.
Het knappe van Corine vind ik dat ze in dit verhaal de verschillende personen ook verschillende ‘stemmen’ geeft. Je ziet ze gewoon, stuk voor stuk, voor je ogen verschijnen.
Dit verhaal kruipt onder je huid en laat je niet snel los. Ook, vrees ik, omdat het zomaar in het echt gebeurd zou kunnen zijn. Maar met name door het hartverscheurende, laatste hoofdstuk.
(5 sterren)

Kortom: in tijden van recessie is de aanschaf van dit duo-boekje een heel goede investering!

Ik geef 4 sterren, het gemiddelde.