Op 9 januari 1994 wordt aan de rand van Putten in de woning van haar oma de drieëntwintigjarige stewardess Christel Ambrosius verkracht en om het leven gebracht... » 

Op 9 januari 1994 wordt aan de rand van Putten in de woning van haar oma de drieëntwintigjarige stewardess Christel Ambrosius verkracht en om het leven gebracht. Twee inwoners van Putten, Wilco Viets en Herman Du Bois, worden in hoger beroep veroordeeld tot een gevangenisstraf van tien jaar en na het uitzitten van tweederde van hun straf komen de twee in oktober 2000 vrij.

In 2002 wordt de Puttense moordzaak opnieuw behandeld voor het gerechtshof in Leeuwarden en op 24 april worden zij definitief vrijgesproken. Deze grootste gerechtelijke dwaling in de Nederlandse geschiedenis krijgt in het voorjaar van 2008 een verrassend vervolg wanneer een dna-profiel van de sporen die op het lichaam van Christel zijn aangetroffen, volledig overeenkomt met dat van Ron P., die zijn dna-profiel moest afstaan nadat hij in 2005 vanwege een geweldsmisdrijf was veroordeeld.

Oud-hoofdcommissaris Jan Blaauw heeft deze zaak vanaf het begin gevolgd. Na nauwkeurige analyse en langdurige interviews kwam Blaauw tot de conclusie dat de veroordeling op valse bekentenissen was gebaseerd. Mede door zijn inspanningen en die van Peter R. de Vries werd het onderzoek in deze moordzaak heropend.

In deze derde bijgewerkte druk beschrijft Blaauw de uiteindelijke ontknoping tot en met het proces en de uitspraak in de rechtszaak tegen Ron P.

Over de auteur
De heer Blaauw heeft veertig jaar bij de Rotterdamse politie gewerkt, en daarbij heeft hij allerlei functies bekleed: bij zeden- en kinderpolitie, bij narcotica en moordzaken. Tenslotte was hij hoofdcommissaris. Zijn ex-collega's hebben hem volop geholpen met het opdiepen van de gegevens, uit het gemeentearchief en politiearchief. Daarnaast had Blaauw zelf nog een archief bijgehouden. «